Ἡ παρερμηνεία τῆς ταυτίσεως Ἀποστόλου Πέτρου – “πέτρας τῆς ἀληθείας”

Τοῦ κ. Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

   Παπικοὶ γιὰ νὰ στηρίξουν τὴν κακοδοξία τοῦ παπικοῦ ἐξουσιαστικοῦ πρωτείου, παρερμηνεύουν τὸ χωρίο ἀπὸ τὸ Κατὰ Ματθαῖο Εὐαγγέλιο, «σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν Ἐκκλησίαν καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. 16,18).

Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ στηρίζεται σὲ ἕνα ἄνθρωπο; Ἂν τὸν Ἀπόστολο Πέτρο ἐννοοῦσε ὁ Χριστός, θὰ ἀναφερόταν ἀπευθείας σ’ αὐτὸν, λέγοντάς του «ἐπὶ σὲ οἰκοδομήσω μου τὴν Ἐκκλησίαν».

Ὁ Ἅγιος Κυπριανὸς ἀναφέρει ὅτι «ὅλοι οἱ Ἀπόστολοι ἦταν ὅ,τι καὶ ὁ Πέτρος, δηλαδὴ προικισμένοι μὲ τὴν ἴδια τιμὴ καὶ ἐξουσία*» (De Unitate Ecclesiae).

Ὅταν ὁ Ἰησοῦς ἤλθεν «εἰς τὰ μέρη Καισαρείας τῆς Φιλίππου, ἠρώτα τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγων· τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;» (Ματθ. 16,13). Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος τοῦ εἶπε «σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος» (Ματθ. 16,16). Μετὰ ἀπὸ αὐτὴ τὴν ὁμολογία τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου, ὁ Ἰησοῦς τοῦ εἶπε «μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέ σοι, ἀλλ’ ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν Ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. 16,17-18).

Ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ Χριστοῦ παρερμηνεύεται ἀπὸ τοὺς Παπικούς, οἱ ὁποῖοι ταυτίζουν τὴν “πέτρα τῆς ἀληθείας” μὲ τὸν Ἀπόστολο Πέτρο, καθότι ἡ παρερμηνεία αὐτὴ ὑπηρετεῖ τὸ παπικὸ ἐξουσιαστικὸ πρωτεῖο.

Αὐτὴ τὴν παρερμηνεία τὴν καταρρίπτει καὶ ὁ Ἅγιος Αὐγουστῖνος. Ἡ αὐθαίρετη ταύτιση τῆς πέτρας τῆς ἀληθείας μὲ τὸν Ἀπόστολο Πέτρο, καταρρίπτεται καὶ ἀπὸ τὰ λόγια τοῦ Ἁγίου Αὐγουστίνου στὸ ἔργο του (Retractationes) «“Σύ”, λέει ὁ Χριστός, “εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ”, τὴν ὁποίαν ὁμολόγησες, λέγοντας “Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ”, “οἰκοδομήσω μου τὴν Ἐκκλησίαν”· δηλαδὴ πάνω σὲ ἐμένα τὸν ἴδιο, τὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ”» Ἁγίου Αὐγουστίνου, Ὁμιλία LXXVI, 1)*.

Ἐπίσης στὴν 5η ὁμιλία του τῆς Πεντηκοστῆς ὁ Ἅγιος Αὐγουστῖνος τονίζει ὅτι, «πάνω σὲ αὐτὴν τὴν Πέτρα θὰ οἰκοδομήσω τὴν Ἐκκλησία μου· ὄχι πάνω στὸν Πέτρο, ὁ ὁποῖος εἶσαι ἐσύ, ἀλλὰ στὴν Πέτρα, τὴν ὁποίαν ὁμολόγησες» (Ἁγίου Αὐγουστίνου, Ὁμιλία CCLXX, 2).

Στὸν 124ο Tractatus γιὰ τὸν Εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη ὁ Ἅγιος Αὐγουστῖνος ἀναφέρει ὅτι, «πάνω σὲ αὐτὴν τὴν Πέτραν τὴν ὁποίαν ὁμολόγησες θὰ οἰκοδομήσω τὴν Ἐκκλησία μου· ἐπειδὴ ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ἦταν ἡ Πέτρα» (Ἁγίου Αὐγουστίνου, Tractatus CXXIV In Ioann.)*.

Ἡ παρερμηνεία ὅμως στὸ χωρίο αὐτὸ ἀπὸ τὸ Κατὰ Ματθαῖο Εὐαγγέλιο, συνηγορεῖ τὴν κακοδοξία τοῦ παπικοῦ ἐξουσιαστικοῦ πρωτείου. Στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὸν Παπισμὸ εἶναι ὁ Πάπας Ρώμης καὶ ὄχι ἡ ἀλήθεια. Ἡ ἀλήθεια εἶναι στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὄχι ὁ Πάπας Ρώμης. «Ἡ ἀλήθειά ἐστι τῆς Ἐκκλησίας καὶ στῦλος καὶ ἑδραίωμα» (P.G. 90,93), κατὰ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο.

* Ἀπὸ τὸ σύγγραμμα τοῦ Ἐπισκόπου Ναζιανζοῦ Παύλου ντὲ Μπαγιεστὲρ “Ἡ μεταστροφή μου στὴν Ὀρθοδοξία”.