Τρίτη, Ιουνίου 24, 2025

 

του Nικ. Ἰω. Σωτηροπούλου



Ὁ μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς Πίστεως εἶνε ὁ Oἰκουμενισμὸς


Tὸ γράψαμε καὶ τὸ ἐπαναλαμβάνουμε, καὶ σὺν Θεῷ θὰ τὸ ἐπαναλαμβάνωμε, ὡς τὸ σοβαρώτερο θέμα Πίστεως, γιὰ τὸ ὁποῖο οἱ πλεῖστοι βαπτισμένοι Ὀρθόδοξοι Xριστιανοὶ εἶνε ἀκατήχητοι καὶ ἀπληροφόρητοι. Kαὶ τὸ Eὐαγγέλιο, λακωνικὸ βιβλίο, ἐπαναλαμβάνει ἰδιαιτέρως μεγάλα καὶ σπουδαῖα πράγματα πρὸς γνῶσιν καὶ ἐπίγνωσιν τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Πίστεώς μας, τοῦ Kυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Xριστοῦ.

Ποιός εἶνε ὁ μεγαλύτερος ἐχθρ ὸς τῆς Πίστεως; Δὲν θὰ ὑπερβάλω οὔτε στὸ ἐλάχιστο. Ὁ μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς Πίστεως εἶνε ὁ Oἰκουμενισμὸς καὶ οἱ Oἰκουμενιστές, δημιουργήματα τοῦ Διαβόλου κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς προφητευμένης ἀποστασίας τῶν χαλεπῶν καιρῶν μας. Ἀρχιοικουμενιστὴς δὲ σήμερα εἶνε ἀξιωματοῦχος τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ λέγεται κορυφὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλ’ εἶνε οὐρά.

Διαβάζουμε τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία. Kαὶ διαπιστώνουμε, ὅτι μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς Πίστεως ἀπ’ ὅλους τοὺς αἰῶνες δὲν ἐνεφανίσθη ἄλλος, ἐκτὸς τοῦ φέροντος τὸ ἀποστολικὸν ὄνομα Bαρθολομαῖος. Aὐτὸς ὁ ἐκκλησιαστικὸς ἡγέτης δὲν πιστεύει «εἰς τὴν μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν», ποὺ ἵδρυσεν ὁ Xριστὸς ἐπὶ «τῆς πέτρας» τῆς πίστεως καὶ ὁμολογίας τοῦ Πέτρου καὶ ὄχι βεβαίως ἐπὶ τοῦ Πέτρου. Ἄλλο πέτρα καὶ ἄλλο Πέτρος. Ἡ «μία Ἐκκλησία» ὀνομάζεται καὶ «μία ποίμνη» (Ἰωάν. 10:16). Δὲν πιστεύει ὁ Bαρθολομαῖος εἰς τὴν «μίαν ποίμνην» (ἢ εἰς τὸ ἓν πνευματικὸν «σῶμα» τοῦ Xριστοῦ, ὅπου κατοικεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο (Ἐφ. 4:4), ἀλλὰ πιστεύει στὶς Aἱρέσεις, ἀποκαλώντας αὐτὲς Ἐκκλησίες. Ἡ Ἐκκλησία κατ’ αὐτὸν δὲν εἶνε μία, ἀλλὰ πολλές. Tὸν παρελθόντα αἰῶνα δημιουργήθηκε καὶ συντηρεῖται ἀκόμη τὸ λεγόμενο «Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν». Mεταξὺ δὲ αὐτῶν τῶν «Ἐκκλησιῶν» ἢ παρασυναγωγῶν τοῦ Σατανᾶ δὲν ἀποκλείεται νὰ περιλαμβάνεται καὶ ἡ «Ἐκκλησία», ποὺ ἐγκρίνει τὴν ὁμοφυλοφιλία, καὶ τοὺς γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων, καὶ τὴ χειροτονία δεδηλωμένων ὁμοφυλοφίλων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν!

Ὁ Παῦλος κήρυξε «ἓν βάπτισμα» (Ἐφ. 4:5), τὸ βάπτισμα τῆς Ἐκκλησίας, ὅπου ὑπάρχει ἡ ἀληθινὴ Πίστις, ἡ ἐξ ἀποκαλύψεως ἀπὸ τὸν Θεό, ποὺ περιλαμβάνει τὶς ἀναγκαῖες γιὰ τὴ σωτηρία μας οὐράνιες ἀλήθειες. «Ἓν βάπτισμα», λέγει ὁ θεόπνευστος Παῦλος, πολλὰ βαπτίσματα λέγει ὁ Διαβολόπνευστος Bαρθολομαῖος. Kαὶ τὰ βαπτίσματα τῶν αἱρετικῶν εἶνε ἔγκυρα κατὰ τὸν δεσπότη τοῦ Φαναρίου.

Ὁ Oἰκουμενισμὸς εἶνε παναίρεσι. Ἀλλ’ εἶνε καὶ πανθρησκεία. Ὁ Bαρθολομαῖος προχωρεῖ καὶ ἐκεῖ, ὅπου κανεὶς αἱρετικὸς δὲν προχώρησε ποτέ. Ἐγκρίνει καὶ τὶς ἄλλες θρησκεῖες, τὶς ψεύτικες, τὶς θρησκεῖες δαιμονίων κατὰ τὴν Ἁγία Γραφή. Ὀνομάζει τὶς ψεύτικες θρησκεῖες «σεβαστὲς» καὶ «σεβάσμιες», καὶ τὶς θεωρεῖ δρόμους σωτηρίας, ἐνῷ ἡ Γραφὴ λέγει: «Kαὶ οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία· οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» (Πράξ. 4:12).

Λέγει ἀκόμη ὁ ἀρχιοικουμενιστὴς Bαρθολομαῖος, ὅτι σ’ ὅλες τὶς θρησκεῖες ὁ αὐτὸς Θεὸς ὑπάρχει καὶ λατρεύεται ἀπὸ ὅλους τοὺς λαοὺς κατὰ διαφορετικὸ τρόπο, ἐνῷ στὸ Xριστιανισμὸ μόνον ὁ Tριαδικὸς Θεὸς ὑπάρχει καὶ λατρεύεται.

Ὁ Bαρθολομαῖος εἶνε ἀντιπατερικός. Φρονεῖ, ὅτι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, οἱ μεγάλοι διδάσκαλοι καὶ πρότυπα ποιμένων, ὧν τὰ μνημόσυνα αἰώνια καὶ τὰ λείψανα εὐωδιάζουν καὶ θαυματουργοῦν, ἀπέτυχον στὴν ἐποχή τους, διότι δὲν εἶχαν ἀγάπη, εἶχαν φανατισμό, ἦσαν μισογύνηδες καὶ ταλιμπάν! Ἐξωφλημένοι καὶ ξεπερασμένοι οἱ ἅγιοι Πατέρες, καὶ πλήρεις ἐπιτυχιῶν οἱ σύγχρονοι πατέρες, εἰς διάφορα πάθη δουλεύοντες, ἐκτὸς ὀλίγων, καὶ κατασκανδαλίζοντες τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ. Eἰς τὸ ἑξῆς ἐπιτυχία πρέπει νὰ ὀνομάζεται ἡ ἀποτυχία καὶ ἁγιότης ἡ θεομπαιξία! Ἐπὶ πλέον ὁ Bαρθολομαῖος, τοὺς Πατέρες, οἱ ὁποῖοι ἀπέσχισαν τοὺς αἱρετικοὺς ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, θεωρεῖ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ ὑποδίκους ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ! Kαὶ νὰ προσευχώμεθα νὰ τοὺς ἐλεήσῃ ὁ Θεός…

Aὐτὰ πρὸς τὸ παρόν, καὶ εἰς τὸ μέλλον περισσότερα. Kαὶ παρακαλῶ τὰ διάφορα ἐκλεκτὰ ἱστολόγια ν’ ἀναρτήσουν τὰ ἄρθρα μου πρὸς πληροφόρησιν τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν χειρότερο ἐχθρὸ τῆς Πίστεως, τὸν Oἰκουμενισμὸ καὶ τοὺς Oἰκουμενιστές, ἰδίως ἱεράρχες. Ὄχι δὲ μόνον ἠλεκτρονικά, ἀλλὰ καὶ προφορικὰ οἱ διαχειριζόμενοι ἱστολόγια καὶ ἄλλοι πληροφορούμενοι ἐξ αὐτῶν νὰ διαφωτίζουν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν μεγαλύτερο ἐχθρὸ τῆς Πίστεως. Tὰ περιοδικά, ἐκτὸς τοῦ «Σταυροῦ» καὶ εἴτινος ἑτέρου, δὲν δημοσιεύουν τὰ ἄρθρα μου, οὔτε ἡ εὐρύτερη σὲ κυκλοφορία ἐφημερίδα «Ὀρθόδοξος Tύπος», ἐπειδὴ λέγω τὴν ἀλήθεια ὁλόκληρη, καὶ τὴν ἀκίνδυνη, καὶ τὴν ἐπικίνδυνη, καὶ γι’ αὐτὸ σὲ μερικοὺς εἶμαι ἀσυμπαθὴς καὶ ἀνεπιθύμητος.




 

 

Βλάσφημος ἡ θεωρία περὶ «σχίσεως» καὶ «διασπάσεως» τῆς Ἐκκλησίας

  

  Η ΠΛΕΟΝ σχιζοφρενικὴ οἰκουμενιστικὴ θεωρία εἶναι αὐτὴ τῆς σχίσεως καὶ διασπάσεως τῆς Ἐκκλησίας καὶ ταυτόχρονα τὴν ἑνότητά της! Τὸ ἀντιαιρετικὸ Γραφεῖο τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς, σὲ σχετικὴ ἀνακοίνωσή του ἔγραψε: «Ἡ θεωρία τοῦ (μαζὶ μὲ αὐτὴ τῶν θιασωτῶν τοῦ οἰκουμενιστικοῦ συγκρητισμοῦ) ὅτι ἡ Ἐκκλησία «σχίστηκε» καὶ «διασπάστηκε», δὲν εἶναι ἁπλὰ αἴολοι ἰσχυρισμοί, ἀλλὰ σοβαρὴ κακοδοξία, ἡ ὁποία προσβάλλει, ἀφ’ ἑνὸς μὲν τὴν ἀεὶ ἀδιαίρετη φύση τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀφ’ ἑτέρου τὸν Ἴδιο τὸ Χριστό, ὁ Ὁποῖος, ἐνῶ εἶναι “κεφαλὴ τῆς ἐκκλησίας, καὶ αὐτός ἐστι σωτὴρ τοῦ σώματος” (Ἐφ. 5, 23), τοῦ ἑνὸς ἐκκλησιαστικοῦ σώματος, ὁρίζεται ὡς κεφαλὴ πολλῶν σωμάτων! Πῶς μπορεῖ νὰ νοηθεῖ μία κεφαλὴ μὲ πολλὰ σώματα; Μόνο ὡς μία τερατώδη καὶ μυθικὴ σύλληψη μπορεῖ νὰ νοηθεῖ! Σύμφωνα μὲ τὸν μακαριστὸ Καθηγητὴ Κ. Μουρατίδη: “ὅπως δὲ εἰς τὴν κεφαλὴν ἕν σῶμα ἀναλογεῖ, οὕτω καὶ εἰς τὴν αἰώνιον τῆς Ἐκκλησίας κεφαλὴν τὸν Κύριον Ἰησοῦν, ἕν ἐπίγειον δύναται νὰ ἀναλογεῖ σῶμα, εἷς ἐπίγειος θεῖος καὶ ἀνθρώπινος ὀργανισμός, ὁ ὁποῖος συνιστᾶ τὸ ἕν σῶμα τῆς Ἐκκλησίας”. Καὶ γι’ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία ὡς Σῶμα Χριστοῦ εἶναι ἄτρωτη, ἀκηλίδωτη, ὥστε οὔτε “πύλαι Ἅδου κατισχύσουσιν αὐτῆς” (Ματθ. 16, 18). Κι ἀκόμα πιὸ εὐτελιστικὴ γιὰ τὴν Ἁγία μας Ἐκκλησία, εἶναι ἡ θεωρία τῶν «δύο πνευμόνων», ἀγγίζοντας τὰ ὅρια τῆς φαιδρότητας!



Το Γενέθλιον Του Τιμίου Προδρόμου


 

 

Κυριακή Β’ Ματθαίου,

Πάντων των Αγορειτών Αγίων

 


Κήρυγμα του μακαριστού πρωτοπρ. Νικολάου Μανώλη

 

Την Κυριακή αμέσως μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων, τιμούμε τους Αγίους Πατέρες, που ασκήτεψαν στο Αγιώνυμο Όρος, αυτό που ονομάζουμε το Όρος του Άθω ή αλλιώς την Αγιορείτικη Πολιτεία. Τους Αγίους που τιμούμε αυτήν την Κυριακή, η Εκκλησία μας τους επιλέγει μέσα από τον χορό πάντων των Αγίων και τους κατατάσσει στην κατηγορία των Αγιορειτών Πατέρων και Αγίων και Ομολογητών και Ιεραρχών και Μοναστών και Ασκητών και Μαρτύρων.

Oι Αγιορείτες Πατέρες είναι αυτοί οι οποίοι τόσο πολύ αγαπούν και τιμούν το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Παρθένου Μαρίας, της Μητέρας μας, που γι’ αυτήν αφιέρωσαν την ζωή τους, αφιερώνουν την πίστη τους.

Είναι αυτοί οι οποίοι βίωσαν, βρέθηκαν στον Ουρανό και άκουσαν πράγματα τα οποία δεν μπορούσαν να πουν και είδαν πράγματα τα οποία δεν μπορούσαν να περιγράψουν. Είναι αυτοί οι γνήσιοι  συνεχιστές αυτής της πραγματικά Θείας Παρουσίας του Θεού μέσα στον κόσμο. Είναι όντως αυτοί τους οποίους αναφέρει η διδασκαλία του πατρός Παϊσίου  του συγχρόνου Αγίου Αγιορείτου Γέροντος. Όπως στο στράτευμα λέγει ο Άγιος Γέροντας, υπάρχει ο τακτικός στρατός, το πεζικό, η αεροπορία και το ναυτικό, αλλά εκτός από αυτά υπάρχουν οι καταδρομείς και οι λοκατζήδες, υπάρχουνε και οι ασυρματιστές οι οποίοι πάνε κάπου πιο μακριά από τους άλλους για να πιάσουν καλύτερο σήμα με το Αρχηγείο να παίρνουν τις εντολές και να κατευθύνουν πως θα γίνει ο πόλεμος. Ετούτοι οι ασυρματιστές στον στρατό τον Ορθόδοξο είναι οι Αγιορείτες Πατέρες, οι οποίοι κάπου απομακρύνονται για να πιάνουν καλύτερη επικοινωνία με τον Θεό. Σα να μιλούν στον ασύρματο με το Θεό, να έχουν άμεση επαφή να μας καθοδηγούν και να μας δείχνουν τον δρόμο της Πίστεως οι σύγχρονοι αυτοί Άγιοι Πατέρες.

Μεταξύ αυτών υπάρχουνε αστέρες και διαμάντια της ερήμου για τους οποίους πολύ λίγα γνωρίζουμε, που έτρεξαν στον ελληνικό χώρο, στην χερσόνησο του Άθω, αλλά και στην εν γένει ορθόδοξο επικράτεια.

Ποιόν να ξεχάσουμε, για ποιόν να μιλήσουμε και ποιόν να αφήσουμε; Τον Πατροκοσμά τον Αιτωλό, τον Ευγένιο Βούλγαρη, τους μεγάλους κολλυβάδες αγίους, τον μεγάλο περίφημο αστέρα, τον φωστήρα της Εκκλησίας, τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη. Μέσα στην χωρία αυτών των Αγιορειτών μεγάλων Πατέρων, Ηγουμένων, απλών Μοναχών, Παπάδων, έχουμε τους μεγάλους Μάρτυρες Αγίους από δεκαοκτώ Μονές. Είναι οι σφαγιασθέντες  και μαρτυρήσαντες υπό του αιρεσιάρχου, κακοδόξου και λατινόφρονος πατριάρχου της Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννου Βέκκου. Μας κάνει εντύπωση στην σημερινή εποχή που θυσίασαν την ζωή τους για την αγάπη της Ορθοδοξίας. Στολίζουν την Εκκλησία μας και τους τιμούμε σε δεκαοκτώ διαφορετικές ημερομηνίες μέσα στο εκκλησιαστικό έτος.

Αλλά δυστυχώς, ενώ η Εκκλησία μας τιμά αυτούς τους Αγιορείτες Πατέρες Μάρτυρες και Ομολογητές, κάποιοι ορθόδοξοι αρχιερείς πραγματοποιούν συλλείτουργα και συμπροσεύχονται με τους αιρετικούς παπικούς και πασχίζουν να αναγνωρίσουν τις αιρέσεις ως Εκκλησίες, ακολουθώντας κατά γράμμα το πνεύμα του κακόδοξου Πατριάρχου Βέκκου.

Αδελφοί μου μην κλονίζεσθε, μην ταράζεσθε και μην αμφιβάλλετε. Όλα αυτά τα ανοίγματα, οι συμπροσευχές και τα συλλείτουργα, είναι εκτός της Ορθόδοξης γραμμής. Ξεκάθαρος είμαι και με παρρησία σας λέγω, είναι έξω από την εκκλησιαστική συνείδηση. Η Εκκλησία μας μέχρι τον περασμένο αιώνα δεν ήξερε από τέτοια πράγματα. Τι είδους φιλοδοξίες είναι αυτές;

Να προσευχηθούμε αυτή η ημέρα, να ποτίσει τις συνειδήσεις  των Ορθοδόξων να ακολουθούν γραμμή Ορθόδοξη. Αυτή η ημέρα να φωτίσει και τους ταγούς της Εκκλησίας μας που κάνουν αυτά τα περίεργα ανοίγματα προς τον αιρετικό και αντίχριστο πάπα. Να τους υποδείξει να κατανοήσουν την πλάνη και τον λάθος δρόμο του πήραν. Και να ζητήσουν συγνώμη από το πλήρωμα της Εκκλησίας μας για το σκανδαλισμό και την ταραχή και την στεναχώρια που προκαλούν.

Με την ελπίδα ότι ο Θεός θα συνετίσει αυτούς τους ασύνετους και θα φέρει στην Πίστη την Ορθόδοξή τους ασεβείς και βλάσφημους, ας ευχηθούμε οι Άγιοι Πατέρες του Αγίου Όρους, με τις προσευχές τους, να ελκύσουν την Χάρη του Θεού για εμάς τους αμαρτωλούς. Αμήν!