Τετάρτη, Ιουλίου 02, 2025

 

Ἁγιορειτική Ἀνοικτή Ἐπιστολή περί τῆς ἐπικειμένης ἐπισκέψεως στόν Ἄθωνα τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἑλλάδος Κυριάκου Μητσοτάκη.

 

Κοινοποίησις:
Ἱεράν Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους
Ἱεράς Μητροπόλεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Ἡμερήσιον τύπον, ἔντυπον καί ψηφιακόν

     Ἐπίκειται λοιπόν, κατά θεία παραχώρηση, ἐπίσκεψη τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς φιλτάτης Πατρίδος μας Ἑλλάδος Κυριάκου Μητσοτάκη, στό Ἅγιον Ὄρος, τό Περιβόλι τῆς Παναγίας μας! Ἆραγε μέ ποιό φρόνημα ἀφικνεῖται τίς προσεχεῖς ἡμέρες ὁ Πρωθυπουργός μας στό Ἁγιώνυμον Ὄρος; Ἔρχεται ὡς προσκυνητής, γιά νά ἐκζητήσει τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ὅπως κάθε Ὀρθόδοξος Χριστιανός; Ἔρχεται ὡς προσκυνητής τῆς Θεομήτορος, τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, γιά νά Τῆς «ἀναγράψει», νά Τῆς ἀποδώσει, «τά νικητήρια» γιά τίς παρελθοῦσες ἐπιτυχίες καί νά ζητήσει ταπεινῶς Ἐκείνη νά λυτρώσει καί τόν ἴδιο καί τό Κράτος ἀπό τίς παγίδες τῶν ἐχθρῶν, «ὡς Ἔχουσα τό κράτος ἀπροσμάχητον»;

     Μήπως, ἀντιθέτως, ἔρχεται ἐν μέσῳ δεινῶν ἀποτυχιῶν καί ἡττῶν τῆς ὑπ’ αὐτόν Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, σκανδάλων διαφθορᾶς, γεωπολιτικῶν ὑποχωρήσεων καί ἐπωδύνων εὐτελισμῶν τῆς Πατρίδος μας, μεταξύ τῶν ὁποίων κατέχει θλιβερή πρωτιά τό θέμα τῆς Ἱ. Μονῆς τοῦ Θεοβαδίστου Ὄρους Σινᾶ, ὥστε ὁ Πρωθυπουργός νά «ἐκπλυθεῖ» ἐπικοινωνιακῶς ἐνώπιον τῆς – κατά παράδοσιν – συντηρητικῆς βάσεως τῶν ψηφοφόρων τῆς παρατάξεώς του;

    Δυστυχῶς, ὁ κ. Πρωθυπουργός δέν «μετέβαλε νοῦν» μετά τόν πρό ἐτῶν δίκαιο (καί διά τοῦτο πάντοτε ἔγκυρο) ἀφορισμό του ἀπό Ἱεράρχη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὥστε νά εὐλογηθεῖ καί ὁ ἴδιος καί τά ἔργα τῆς Κυβερνήσεως· ἡ παροῦσα Κυβέρνηση ἀντιμάχεται ὅσα συνιστοῦν ἱερόν ἀξίωμα πού ἡ Ἁγία Τριάς, ὁ Θεός ἡμῶν, χάρισε ἰδιαιτέρως σέ ἐμᾶς τούς Ἕλληνες, τά ὁποῖα καί διαφυλάττει «ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ» ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, γαλουχοῦσα μέχρι πρό ἐτῶν καί τήν εὐλογημένη αὐτή ἐπίγεια Πατρίδα, τήν Ἑλλάδα.

     Ἀντιθέτως ὁ κ. Μητσοτάκης, προσθέτων «ἁμαρτίας ἐφ’ ἁμαρτίας» (Ἠσ. 30, 1) καί ἔχων ὡς ἀνεπίγνωστον (;) προορισμόν «πληρῶσαι τό μέτρον τῶν πατέρων αὐτοῦ» (Ματθ. 23, 32), δηλαδή τῶν προηγουμένων ἀντιθέων καί ἐκκλησιομαχικῶν ἑλληνικῶν κυβερνήσεων, ἀπεργάζεται τήν κατάργηση τῆς ἱερότητος καί μοναδικότητος τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, τήν μετατροπή του ἀπό πρόσωπο, ἀπό εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ, σέ ἕνα ἁπλό κρίκο μιᾶς ἀλυσίδος σειριακῶν ἀριθμῶν· μέσω αὐτῆς ἀπειλεῖται νά ὑποδουλωθοῦν οἱ ἄνθρωποι καί στόν ἀναποφεύκτως ἐρχόμενο Ἀντίχριστο, τόν Μεσσία τῶν ἀντιχρίστων νεοταξικῶν δυνάμεων (Ἀποκ. 13, 15-18).

       1.Ἡ Κυβέρνηση τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη ἐπέβαλε τούς ὑποχρεωτικούς ἐμβολιασμούς σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα, ὑπό τό κράτος ποικίλου ἐκφοβισμοῦ τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων καί ἰδίως τῶν ὑγειονομικῶν, τῶν ἀνημπόρων ἀσθενῶν, τῶν ἡλικιωμένων κ.ἄ. Καί τόν ἴδιο καιρό Ὑπουργοί τῆς κυβερνήσεώς του ἀπαγόρευαν διαφημιστική ἐκστρατεία κατά τῶν ἐκτρώσεων, «ὑπέρ τῆς ζωῆς», προφασιζόμενοι τό δικαίωμα τῶν γυναικῶν στήν «αὐτοδιάθεση τοῦ σώματός τους». Λοιπόν, ἡ «σωματική αὐτοδιάθεση» ἰσχύει στήν κυβερνητική ἰδεολογία, ὅταν προκαλεῖ φόνο ἀνυπεράσπιστου ἐμβρύου, ἀλλά ὄχι ὅταν ὑπερασπίζεται τό δικαίωμα τοῦ ἀνθρώπου νά ἀρνηθεῖ νά γίνει πειραματόζωο δυνητικά θανατηφόρων δοκιμαστικῶν ἐμβολίων! Ἡ καταστρατήγηση τοῦ θεμελιώδους αὐτοῦ ἀνθρωπίνου δικαιώματος, θεμελιωμένου στό κοινό Διεθνές Δίκαιο, καί ὁ ἀνυπολόγιστος ἀριθμός θυμάτων βαρύνει τήν Κυβέρνηση τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη καί τόν ἴδιο. Τό ἴδιο βαρύνουσα εἶναι καί ἡ ἀσχημοσύνη τῆς Κυβερνήσεως πρός τά σκηνώματα τόσων χιλιάδων συνανθρώπων μας, Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, πού ἐτάφησαν μέ συνοπτικές διαδικασίες, μέ ἀπρεπῆ περιβολή καί μέσα σέ πλαστικά περιτυλίγματα, γιά νά τηρηθοῦν τά ἐπαίσχυντα καί ἀμφιβόλου ἀξίας «ἰατρικά πρωτόκολλα» … Τώρα πού οἱ μή ἀναστρέψιμες ἤ καί θανατηφόρες συνέπειες τῶν πειραματικῶν, γενετικῆς τροποποιήσεως, ἐμβολίων ἀποκαλύπτονται σέ ὅλη τους τήν ἔκταση στίς Η.Π.Α. καί ἀλλοῦ, τί θά ποῦν ἆραγε οἱ συμμετασχόντες στό μαζικό αὐτό ἔγκλημα;

     2.Ἦταν ἡ Κυβέρνηση τοῦ σημερινοῦ Πρωθυπουργοῦ μας, ἐκείνη πού ἐπέβαλε πρό τεσσάρων καί πέντε ἐτῶν τήν ἀπαγόρευση ἤ τήν στό ἔπακρον περιστολή τῆς Θείας Λειτουργίας καί τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν, ἀκόμη καί τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος καί τῶν Χριστουγέννων, καί τήν ἀθεολόγητη μεταφορά τῆς ὥρας καί ἡμέρας τῆς τριημέρου Ἀναστάσεως τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, τόν ἴδιο καιρό πού ἐπέτρεπε σιωπηρῶς τήν αὐθόρμητη συρροή τοῦ κόσμου γιά τήν διεξαγωγή «πολιτικῶν καί πολιτιστικῶν ἐκδηλώσεων» ! Καί ἦταν ἡ ἰδία πολιτική ἀθλιότητα πού ἐπέβαλε τήν μεταγενέστερη δικαστική δίωξη ὅσων εὐσυνειδήτων Κληρικῶν ἐτόλμησαν μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ νά διακονήσουν τίς πνευματικές ἀνάγκες τῶν πιστῶν κατά τήν πανδημία.

      3.Τό ὀδυνηρότερο σύμπτωμα τῆς βαρέως νοσούσης, ἴσως τῆς περισσότερο πολιτισμικά διεφθαρμένης μετά τήν Μεταπολίτευση, Κυβερνήσεως, ὑπῆρξε ἡ πανηγυρική υἱοθέτηση τοῦ «γάμου τῶν ὁμοφύλων», τόν Φεβρουάριο τοῦ 2024. Ἕνα αἶσχος, ἕνας κατά πρόσωπον ἐμπτυσμός ὄχι μόνον κατά τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του, ἀλλά καί κατά τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς ἀρετῆς καί παραδόσεως, ἡ ὁποία ὀνόμασε τήν ὁμοφυλοφιλία «κιναιδισμό», δηλαδή πράξη πού προξενεῖ τήν ἐντροπή (πού «κινεῖ τήν αἰδῶ»)! Δέν ἔφθαναν οἱ παρελάσεις τῶν ΛΟΑΤΚΙ, προσετέθη ἀπό τόν Κυριάκο Μητσοτάκη καί ἡ ἀλλοίωση καί ὑπονόμευση τοῦ ἱεροῦ καί εὐλογημένου θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας, ἀπό ὅπου ἕλκουμε ὅλοι τήν ὕπαρξή μας, καί πολλοί ἐξ ἡμῶν καί τίς ἐν Χριστῷ ἀπαρχές μας, ὥστε νά ἀκολουθήσει στό μέλλον καί ἡ νομιμοποίηση τῆς τεκνοθεσίας ἀπό ζεύγη ὁμοφυλοφίλων, μέ «παρένθετη κυοφορία», καί ὁ κατά συνέπειαν ψυχικός θάνατος ἀθώων παιδιῶν. Ὅσα δέν μπόρεσε νά ἐπιβάλει στήν Ἑλλάδα ἡ παραδοσιακά ἐκκλησιομάχος εὐρωπαϊκή ἀριστερά, ἡ ἐν «πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα», τά «ἐμβολίασε» στήν Πατρίδα μας ἡ «δεξιά τοῦ Ὑψίστου» τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη. Μιά τέτοια «δεξιά», τήν ἀποκόπτει ὁ Κύριος, ὁ Ὁποῖος ἀφαιρεῖ «καί τήν δεξιάν αὐτοῦ, ἥν ἐξέτεινεν ὑπερηφάνως» (Α΄ Μακ. 7, 47).

    Ποῦ πορεύεσθε, κ. Πρωθυπουργέ; Ποῦ ἔρχεσθε, τό γνωρίζετε; Τό συνειδητοποιεῖτε; Στό Περιβόλι τῆς Ἀειπαρθένου καί Θεοτόκου, στό ἐνδιαίτημα τῶν παρθενευόντων καί σωφρονούντων, ὅπου ἡγίασαν καί ἐσώθησαν διά τῆς ἀρετῆς καί τῆς ἀγγελικῆς πολιτείας τόσοι μέγιστοι Ἅγιοι, ἔρχεσθε ἐσεῖς ὁ χαρούμενος καί ἐγκαυχώμενος ὑποστηρικτής τοῦ παρά φύσιν ἔρωτος τῶν ΛΟΑΤΚΙ; Δέν γνωρίζετε σέ ποιόν ἀπευθύνει ἡ Ἁγία Γραφή τό «οἱ δέ ἐχθροί ἡμῶν ἀνόητοι. Ἐκ γάρ ἀμπέλου Σοδόμων ἡ ἄμπελος αὐτῶν, καί ἡ κληματίς αὐτῶν ἐκ Γομόρρας· ἡ σταφυλή αὐτῶν σταφυλή χολῆς, βότρυς πικρίας αὐτοῖς» (Δευτ. 32, 32). Ἀλήθεια, ἄν δέν εἶχε ἐπέλθει ἡ πρόσφατη πολιτική ἀλλαγή στίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες τῆς Ἀμερικῆς, τί ἀκόμη θά ἐκαλεῖτο νά βιώσει ἡ Ὀρθοδοξία στήν Ἑλλάδα;

     4.Ὁ καλλιτεχνικός σατανισμός ἀνθεῖ ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ Πρωθυπουργοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη· καί ὁ σατανισμός αὐτός συνίσταται στήν ἀνάμειξη ἱερῶν συμβόλων καί Προσώπων τοῦ Χριστιανισμοῦ μέ χυδαιότητες, ὑπό τό πρόσχημα τῆς «ἐλευθερίας τῆς Τέχνης» («ἡ τέχνη γιά τήν τέχνη») μέ προφανῆ παραβίαση τῶν θρησκευτικῶν δικαιωμάτων καί περιφρόνηση τῶν εὐαισθησιῶν τῶν Ἑλλήνων Ὀρθοδόξων! Ἀπό τά «Ἀδέσποτα κορμιά» μέχρι τά γκανζουφικά ἐκθέματα τῆς «Σαγήνης τοῦ Ἀλλόκοτου», ἤ μᾶλλον τῆς σαγήνης τοῦ σατανᾶ, στήν Ἐθνική Πινακοθήκη, ὁ ἐκλαϊκευμένος καί ὑποδόριος αὐτός σατανισμός στήν χώρα μας φέρει ἐμφανῶς τήν ἄδεια καί ὑπογραφή τοῦ Πρωθυπουργοῦ καί τῶν ἐπιτελῶν του.

      5.Ἡ πτωχοποίηση τῆς Ἑλλάδος μέ τήν ὑπερβολική φορολογία τῶν ἀδυνάμων, ἡ παγίωση τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου στά χαμηλότερα εὐρωπαϊκά ἐπίπεδα, ὁ κρατικός ἀφανής πόλεμος κατά τῆς πολυτεκνίας, ἡ ἄθεσμη καί ἀνήθικη κατάργηση τῆς διακρίσεως τῶν ἐξουσιῶν, γιά τήν ὁποία βοοῦν θεσμικῶς ἀκόμη καί οἱ σύμμαχοί μας τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, ἡ δημιουργία κινήτρων γιά τήν ἀντικατάσταση τῶν ἀφανιζομένων καί μεταναστευόντων Ἑλλήνων ἀπό ξένους καί ἀλλοθρήσκους μετανάστες καί ὁ κατ’ οὐσίαν ἐξαναγκασμός τῶν νέων Ἑλλήνων πολιτῶν νά μεταναστεύσουν ἐκτός Ἑλλάδος· ὅλα αὐτά κάνουν καί τόν πλέον ἀφελῆ ἤ καλοπροαίρετο πολίτη νά διερωτᾶται ἄν πράγματι τήν χώρα μας τήν κυβερνοῦν Ἕλληνες ἤ κάποιες ξένες μυστικές ἑταιρεῖες μέ ἀγάπη γιά τόν πολυ-πολιτισμό, σέ μία ἐκ τῶν ὁποίων, τήν Λέσχη Bilderberg, ὁ Πρωθυπουργός μας, κατά ἰδική του παραδοχή, ἀνήκει παλαιόθεν.

     6.Ἡ Κυβέρνηση Μητσοτάκη ἐξελέγη λόγῳ τῶν ἀποτυχιῶν τῶν προηγουμένων κυβερνήσεων καί τῆς διαψεύσεως τῶν ἐλπίδων τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ μας ἀπό αὐτές. Καί ὡστόσο, δυστυχῶς, στελέχη τῆς τωρινῆς Κυβερνήσεως ἤ σύμβουλοι καί συνεργάτες τοῦ Πρωθυπουργοῦ ἀνεφάνησαν πολλοί ἀπό τούς παράγοντες ἐκείνους οἱ ὁποῖοι πολέμησαν τίς παραδοσιακές ἀξίες τοῦ Γένους μας στίς προηγούμενες κυβερνήσεις. Χαρακτηριστικῶς, ὁ μείζων συνεργάτης τοῦ Πρωθυπουργοῦ καί Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν Γεώργιος Γεραπετρίτης (προερχόμενος ἀπό ἄλλο κόμμα) ἔχει ταχθεῖ σαφῶς ὑπέρ τοῦ χωρισμοῦ Ἐκκλησίας καί Κράτους ὡς συντάκτης μαζί μέ ἄλλους τῆς προτάσεως «Ἕνα καινοτόμο Σύνταγμα γιά τήν Ἑλλάδα» (ἐκδ. Ἡ Καθημερινή, 2016), ὅπου προτείνεται (ἄρθρο 12) ἡ καθιέρωση τῆς θρησκευτικῆς οὐδετερότητος, ἡ κατάργηση τοῦ ἄρθρου 3, ἀλλά καί ὁ πλήρης καί αὐστηρός χωρισμός Κράτους καί Ἐκκλησίας. Ἤδη τίς τελευταῖες ἡμέρες ἔχει ἀνακινηθεῖ ἐκ νέου τό θέμα τῆς ἀναθεωρήσεως τοῦ Συντάγματος. Ἡ ἀναφορά τοῦ Συντάγματός μας στήν Ἁγία καί Ὁμοούσιο καί Ἀδιαίρετο Τριάδα καί ἡ δημοσία ἐπίκλησή Της, ἡ ἀναγνώριση τῆς Ὀρθοδοξίας ὡς τροφοῦ τοῦ Γένους, ὁ ἐπίσημος κρατικός ἑορτασμός ἐκκλησιαστικῶν Ἑορτῶν, ἡ χριστιανική Παιδία τῶν παιδιῶν μας, ἡ συνύφανση τῆς Ἐκκλησίας μας μέ τήν ἐθνική σωτηρία καί τήν πορεία τοῦ Γένους μας, ὅλα, ὅλα ἀπειλοῦνται μέ ἐξοβελισμό στίς «ἀποθῆκες καί τά ἀρχεῖα τῆς Ἱστορίας» ἀπό τήν Κυβέρνηση τοῦ «προσκυνητοῦ στό Ἅγιον Ὄρος» Πρωθυπουργοῦ μας.

      7.Τέλος, τό μεγάλο καύχημα τῆς Κυβερνήσεως, ὑπό τόν «προσκυνητή τῆς Παναγίας» Πρωθυπουργό μας, μέλλει νά εἶναι καί τό χειρότερο ἐπίτευγμά του. Ἡ ψηφιακή διακυβέρνηση ἐν γένει, ἀλλά κυρίως ἡ ὑποχρεωτική ἀλλαγή ταυτότητος καί ἡ ἐπιβολή τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ, χωρίς νά ἔχουν κἄν ὑποχρεωτικό χαρακτῆρα στήν λοιπή Εὐρωπαϊκή Ἕνωση ἤ νά ἐπιβάλλονται σέ ἐμᾶς ἀπό αὐτήν, φανερώνουν ὅτι ὁ Πρωθυπουργός Μητσοτάκης θεληματικῶς θέτει τά θεμέλια στήν Ἑλλάδα γιά τήν παγκόσμια ἐκείνη δικτατορία γιά τήν ὁποία ἐμφανῶς μᾶς ὁμιλοῦν ἡ Ἁγία Γραφή καί οἱ ἑρμηνευτές Της θεῖοι Πατέρες, καθώς καί τά κείμενα τῶν ἐπισήμων θεωρητικῶν τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων. Ὁ ἄνθρωπος, ἡ κορωνίς τῆς δημιουργίας, φυλακίζεται ψηφιακά, σέ συνθῆκες μετανθρωπισμοῦ πού περιγράφονται ἀπό τούς Ὄργουελ, Ἄ. Χάξλεϋ κ.ἄ. μέ σκοπό τόν παγκόσμιο ἔλεγχο. Καί ὁ παγκόσμιος ἔλεγχος μέ τήν ψηφιακή ταυτότητα καί τόν ἑνοποιημένο προσωπικό ἀριθμό θά φέρει πολύ γρήγορα τήν ἠλεκτρονική ἐμφύτευση τῶν στοιχείων ταυτότητος μέ βιομετρικά δεδομένα, γιά λόγους ἀσφαλείας δῆθεν, καί ἀπό ἐκεῖ τό χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου, ὅπως ἔχουν προΐδει καί προφητεύσει πολλοί Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ καί τελευταῖος ὁ Ἅγιος Παΐσιος. Ἄν κάποιοι ἀμφιβάλλουν γιά τό ὅτι ἡ «ψηφιακή περιχαράκωση τῆς περιουσίας, τῶν δεδομένων καί τῆς ἀσφάλειάς μας» ἀποσκοποῦν στήν τελική ἐπιβολή τοῦ χαράγματος τοῦ Ἀντιχρίστου, ἄς ρίψουν μιά ματιά στά ὑπόλοιπα σατανικά ἔργα τῶν Κυβερνήσεων τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Εὐρώπης, καί θά πεισθοῦν.

    Καλεῖται λοιπόν ἡ Ἱερά Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἱσταμένη ἐνώπιον ἱστορικῶν εὐθυνῶν νά ἀρθεῖ στό ὕψος τῶν περιστάσεων· νά ἀποσείσει τόν φόβο ἐνδεχομένων συνεπειῶν, νά καλέσει τόν Πρωθυπουργό σέ μετάνοια καί δημόσια ἀλλαγή στάσεως καί σέ ἄλλη περίπτωση νά ἀρνηθεῖ τήν ὑποδοχή του στό Περιβόλι τῆς Παναγίας μας· «Τίς γάρ μετοχή δικαιοσύνῃ καί ἀνομίᾳ; Τίς δέ κοινωνία φωτί πρός σκότος; Τίς δέ συμφώνησις Χριστῷ πρός Βελίαλ; Ἤ τίς μερίς πιστῷ μετά ἀπίστου;» (Β΄ Κορ. 6, 14.15) Ἅς ἐκτιμήσουμε ὀρθῶς τήν πνευματική αἰτία τῶν σεισμικῶν θεοσημειῶν πού ταλαιπωροῦν τήν Πατρίδα καί τό Ὄρος τοῦ Ἄθωνος τούς τελευταίους μῆνες. Ἄς φοβηθοῦμε τήν συνευθύνη ἐνώπιον τοῦ ἀδεκάστου Κριτοῦ γιά ὅσα διαπράττονται κατά τῆς Πίστεως. Τά πράγματα εἶναι σαφῆ καί ἀναμφισβήτητα· θετική ἀνταπόκριση στήν ἔλευση τοῦ Πρωθυπουργοῦ στό Ἅγιον Ὄρος εἶναι ἀκόμη μία δόση δηλητηρίου, ἴσως ἡ τελευταία καί «χαριστική», κατά τῆς τιμῆς καί εὐλογίας τοῦ Ἱεροῦ αὐτοῦ Περιβόλου. Ἡ βοήθεια τοῦ ἀσεβοῦς Ὀζά, τοῦ ἁπλώσαντος θρασέως τήν χεῖρα πρός βοήθειαν τῆς Κιβωτοῦ, δέν μᾶς χρειάζεται, ἀλλά μᾶς βλάπτει, ὡς πρόξενος τῆς θείας ὀργῆς: «Καί ἐθυμώθη ὀργῇ Κύριος τῷ Ὀζᾴ, καί ἔπαισεν αὐτόν ἐκεῖ ὁ Θεός, καί ἀπέθανεν ἐκεῖ παρά τήν Κιβωτόν τοῦ Κυρίου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ … καί ἐκλήθη ὁ τόπος ἐκεῖνος Διακοπή Ὀζά ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης» (Β΄ Βασ. 6, 7.8).

    Ἄς ἀναλογισθοῦμε ὡς Ἁγιορεῖτες τίς εὐθῦνες μας ἀπέναντι στόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, Ἔφορο καί Προστάτιδα τοῦ Ἄθωνος, τήν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, τό Γένος μας, καί τήν ἀναζητοῦσα τό Φῶς τοῦ Θεανθρώπου ταλαίπωρον ἀνθρωπότητα.

1.Γέρων Γαβριήλ, Ἱ. Κ. Ὁσίου Χριστουδούλου, Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου

2.Γέρων Ἱερομ. Ἀρσένιος, Παναγούδα

3.Μοναχός Ἠσαΐας, Παναγούδα

4.Γέρων Παΐσιος μετά τῆς συνοδείας αὐτοῦ, Ἱ. Κ. Ἀρχαγγέλων (Ἀβερκαίων),Καρυαί

5.Γέρων Ἱερομ. Παντελεήμων, Κατουνάκια

6.Γέρων Θεόληπτος μετά τῆς συνοδείας αὐτοῦ, Ἱ. Κ. Τιμ. Προδρόμου, Ἁγία Ἄννα

7.Γέρων Νικόλαος μετά τῆς συνοδείας αὐτοῦ, Ἱ. Κ. Ἁγ. Δημητρίου, Ἱ. Μ.Χιλανδαρίου

8.Γέρων Ἰωσήφ μετά τῆς συνοδείας αὐτοῦ, Ἱ. Κ. Ἁγ. Θεοδώρων, Ἱ. Μ. Ἁγ. Παύλου

9.Γέρων Συμεών, Ἱ. Κ. Παναγίας Καζάν, Καψάλα

10.Γέρων Βενέδικτος, Ἱ. Κ. Ἁγ. Νικολάου, Ἱ. Μ. Κουτλουμουσίου

11.Μοναχός Παΐσιος, Ἱ. Κ. Ἀρχαγγέλων (Σαββαίων)

12.Μοναχός Ἀγάθων, Ἱ. Κ. Ἀρχαγγέλων (Σαββαίων)

13.Μοναχός Δοσίθεος, Ἱ. Κάθισμα Ἁγ. Μαξίμου

14.Μοναχός Ἱλαρίων, Καρυαί

15.Ἱερομόναχος Εἰρηναῖος

16.Γέρων Σπυρίδων, Ἱ. Κ. Ἁγ. Νικολάου, Ἱ. Μ. Κουτλουμουσίου

17.Γέρων Νικόδημος, Ἱ. Κ. Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, Ἱ. Μ. Μεγίστης Λαύρας

18.Γέρων Ἀβραάμ, Ἱ. Κ. Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, Προβάτα



 

Τβερ Αμβρόσιος: «Η Εκκλησία δεν μετριέται με διαβατήρια»

tber ambrosios 

Σε μια κίνηση που έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις και προβληματισμό ο Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονούφριος στερήθηκε την ουκρανική του υπηκοότητα με Προεδρικό Διάταγμα του Προέδρου Βολοντιμίρ Ζελένσκι.

Το γεγονός αυτό, όπως επισημαίνει ο Μητροπολίτης Τβερ κ. Αμβρόσιος στην παρακάτω επιστολή του, αποτελεί ένα ηχηρό καμπανάκι, θυμίζοντας σκοτεινές σελίδες της εκκλησιαστικής ιστορίας όπου η κοσμική εξουσία επιχείρησε να οριοθετήσει την Εκκλησία με «διαβατήρια και νομικά καθεστώτα».

Η απόφαση αυτή, που έρχεται σε μια περίοδο έντονων εκκλησιαστικών αναταράξεων, ερμηνεύεται από πολλούς ως μια πράξη δίωξης και όχι ως μια απλή διοικητική ενέργεια, θέτοντας σοβαρά ερωτήματα για το μέλλον της θρησκευτικής ελευθερίας στην Ουκρανία.

Ακολουθεί το κείμενο του Μητροπολίτη Αμβροσίου:

Φίλοι, σήμερα τα πρακτορεία ειδήσεων ανέφεραν ότι, με διάταγμα του Προέδρου της Ουκρανίας, ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονούφριος στερήθηκε την υπηκοότητα της χώρας στην οποία γεννήθηκε και στην οποία αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του.

Οφείλω να ομολογήσω ότι τέτοιου είδους ειδήσεις ηχούν πάντα σαν αντίλαλος γνωστών σελίδων της εκκλησιαστικής ιστορίας, όταν μια κοσμική εξουσία, μεταφράζοντας πνευματικά ζητήματα στη γλώσσα των διαβατηρίων και των νομικών καταστάσεων, προσπαθεί να οριοθετήσει τα σύνορα της Εκκλησίας.

Η ιστορία έχει γνωρίσει πολλούς διώκτες —από τον Νέρωνα, που συνδύαζε το θέατρο με αιματηρές αντεκδικήσεις κατά των Χριστιανών, μέχρι τις σύγχρονες αρχές που επιχειρούν, «νομίμως», να φιμώσουν τους πιστούς.

Η λογική είναι πάντα η ίδια: να κηρύξουν την άβολη Εκκλησία «εκτός νόμου».

Ωστόσο, ο χρόνος δείχνει ότι τα φυσικά σύνορα, οι απαγορεύσεις και τα διατάγματα είναι ανίσχυρα μπροστά στο Ευαγγέλιο.

Όσο πιο ξεκάθαρα μια κυβέρνηση θέτει τον εαυτό της πάνω από το ποίμνιο του Χριστού, τόσο πιο εμφανής γίνεται η αληθινή φύση της πράξης της—όχι κοσμική, αλλά καθαρά θρησκευτική: είναι δίωξη.

Συχνά ακούμε για την «υπεροχή της δημοκρατίας», την οποία οι ουκρανικές αρχές υψώνουν ως λάβαρο.

Αλλά αν η κορύφωση μιας τέτοιας δημοκρατίας είναι η ανάκληση της υπηκοότητας από τον Προκαθήμενο της κανονικής Εκκλησίας, ο οποίος έχει διαμορφώσει περισσότερες από μία γενιές πιστών, τότε αυτό πρέπει να είναι το «ύψιστο επίτευγμά» της.

Είναι θλιβερό ότι το δικαίωμα στην πίστη και στην ιδιότητα του πολίτη έχει ξαφνικά γίνει υποκείμενο στις πολιτικές διαθέσεις της ημέρας.

Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ούτε την εκκλησιαστική διάσταση.

Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει τις συνέπειες της επέμβασης που ξεκίνησε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος της Κωνσταντινούπολης.

Αυτός που έπρεπε να είναι πρώτος μεταξύ ίσων παρείχε το πρόσχημα για σχίσμα και, στην πραγματικότητα, εξαπέλυσε ένα κύμα διώξεων.

Το σημερινό διάταγμα που στερεί την υπηκοότητα από τον Μακαριώτατο Μητροπολίτη Ονούφριο είναι απλώς ένας πικρός καρπός αυτής της διαδικασίας.

Τέτοια, αλίμονο, είναι η πραγματική «πρακτική» αυτών των ηχηρών αποφάσεων που διακηρύσσονται «εν ονόματι της ενότητας».

Η Εκκλησία δεν μετριέται με διαβατήρια και δεν ζει με το ημερολόγιο των πολιτικών εκστρατειών.

Στέκεται πάνω στον Ακρογωνιαί Λίθο, που είναι ο Χριστός.

Και αν η δημοκρατία κάποιου ή οι εκκλησιαστικές φιλοδοξίες κάποιου καταλήγουν σε δίωξη των πιστών, έχουμε το δικαίωμα να ονομάζουμε τα πράγματα με το όνομά τους: αυτός είναι ανοιχτός πόλεμος εναντίον του Θεού.

Ας προσευχηθούμε για την ειρήνη και την ορθή κρίση για όλες τις πλευρές.

Ας απαρνηθούμε την κακία, αλλά ας μην παραμένουμε σιωπηλοί όταν καταπατείται η ελευθερία να πιστεύουμε στον Χριστό.

Ω Κύριε, ενίσχυσε την Εκκλησία Σου και δώσε σε όλους μας το θάρρος της αληθινής μαρτυρίας.

Καλούμαστε να απαντήσουμε όχι με θυμό, αλλά με προσευχή.

Ας προσευχηθούμε για τον Μακαριώτατο Μητροπολίτη Ονούφριο, για ολόκληρη την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, και για όλους όσους βρίσκονται υπό πίεση.

Και ας θυμηθούμε: «Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον» (Λουκ. 12, 32) — ο Κύριος παραμένει με αυτούς που του μένουν πιστοί.

Είθε ο Κύριος να μας φυλάει όλους.

Γραφείο ρεπορτάζ: romfea.gr



 

Πυρὰ πρώην Καλαβρύτων Ἀμβροσίου κατὰ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὸν «Προσωπικὸ Ἀριθμό»!

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ελλάδος διά τοῦ ἀπό 13.06.2025 Ἀνακοινωθέντος μᾶς λέγει τά κάτωθι:

«Ο προσωπικός αριθμός υποκαθιστά υφισταμένους αριθμούς (ΑΔΤ. ΑΦΜ. ΑΜΚΑ), που ήδη κατέχουν τα φυσικά πρόσωπα. Επομένως ως προς τον “προσωπικό αριθμό“ δεν μπορεί να εγερθεί ούτε επιφύλαξη θεολογικής φύσεως, ούτε ισχυρισμός περί αντισυνταγματικού περιορισμού των ατομικών ελευθεριών (π.χ. προσωπικών δεδομένων) λόγω της αντικαταστάσεως των υφισταμένων αριθμών μητρώου από ένα ενιαίο αριθμό».
Σεβόμεθα ἀπολύτως τήν Ιεράν Σύνοδον, ἀλλά -δυστυχῶς- εἰς τήν προκειμένην περίπτωσιν δέν δυνάμεθα νά ὑπακούσωμεν! Ταπεινῶς φρονοῦμεν, ὅτι προσπαθεῖ νά ὑπηρετήσῃ τά σχέδια τῆς Κυβερνήσεως τῶν Ἀθέων, οἱ ὁποῖοι μᾶς κυβερνοῦν!
Καί ταῦτα γράφομεν, διότι πολλοί ὁμιλοῦν καί γράφουν, ότι ὁ προσωπικός ἀριθμός ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ!! Ὁ δέ Εὐρωπαϊκός... Κανονισμός elDAS 2.0 προστατεύει όσους ἀρνηθοῦν νά παραλάβουν τόν προσωπικόν ἀριθμόν καί ὅτι «δέν πρόκειται νά τούς ἐπιβληθῆ ΚΑΜΜΙΑ κύρωση»!
Δέν πρέπει νά λησμονήσωμεν, ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος εἰς τό προηγούμενον πρόβλημα τοῦ Κορωνοϊοῦ καί τοῦ ἐμβολίου COVID-19 ΕΠΡΟΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗΝ ΤΗΣ, ΕΠΡΟΔΩΣΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ!
 
Διότι:
α) διέταξε τήν παραμονήν τῶν πιστῶν ἔξω ἀπό τόν Ναόν κατά τήν ὥραν τῆς θείας λειτουργίας,
β) ἐχρησιμοποίησε πλαστικά κουταλάκια κατά τήν μετάδοσιν τῆς θείας Εὐχαριστίας (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρος),
γ) Μέ τήν ὑπ’ ἀριθμ. 3016/1626-711 Ἐγκύκλιόν της ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἐνετείλατο «τό κλείσιμο τῶν Ἱερῶν Ναῶν καί τήν διακοπή μεταδόσεως τῆς Θ. Κοινωνίας παρά μόνον σέ ἑτοιμοθάνατους», καθώς τονίζει ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος εἰς τήν ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 718/16.06.2025 Ἀναφοράν του πρός τήν Δ.Ι.Σ., καί τέλος,
γ) συνέστησε τήν ἀποδοχήν τοῦ ἐμβολίου Covid 19, καθ’ ὅν χρόνον ἔχει ἀποδειχθῆ πλέον, ὅτι τό Ἐμβόλιον ἦτο Σχέδιον τῶν Σκοτεινῶν Δυνάμεων τοῦ Διαβόλου διά νά ἀποθνήσκουν οἱ ἄνθρωποι!
Ὁ Εὐρωπαϊκός Κανονισμός, πού ἔχει τήν ὀνομασίαν:
Εὐρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0
ΜΑΣ ΛΥΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!
Αυτός ο ευρωπαϊκός κανονισμός προστατεύει (ΕΔΩ είναι Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΔΗΣΗ) ΟΛΟΥΣ τους Ευρωπαίους Πολίτες (άρα και τους Έλληνες), οι οποίοι δεν θέλουν να συμμετέχουν ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ της Ευρωπαϊκής Κοινωνίας!

Ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0 λέει τα εξής:
«Μέχρι το 2026 και οι 27 Κυβερνήσεις των 27 μελών-κρατών της Ε.Ε. είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΕΣ να παρέχουν ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ λύσεις (σε όλες τις υπηρεσίες : Τράπεζες, Υγεία κ.λπ.), για όσους Ευρωπαίους Πολίτες (άρα και τους Έλληνες), ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ να χρησιμοποιήσουν τις ψηφιακές ταυτότητες με ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ»!!!.
Επί πλέον η Ευρωπαϊκή Προστασία Προσωπικών δεδομένων GDPR, επιβάλλει:
«Η συλλογή (συγκέντρωση) και η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, πρέπει να γίνεται με ΤΗΝ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ των Ευρωπαί-ων Πολιτών»!!!.
Ως εκ τούτου οι Έλληνες, που ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ να πάρουν την ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ με ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ας προσέξουν:
Μέσα στους μήνες: ΙΟΥΝΙΟ-ΙΟΥΛΙΟ-ΑΥΓΟΥΣΤΟ, ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΥΝ στην πλατφόρμα my info (ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ), διότι τους ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ, ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0 και η Ευρωπαϊκή Προστασία Προσωπικών Δεδομένων GDPR, οπότε και δεν πρόκειται να τους επιβληθεί ΚΑΜΙΑ κύρωση!
Από δε τον Σεπτέμβριον του 2025, σε όσους Έλληνες, ΔΕΝ μπήκαν στην πλατφόρμα my info του προσωπικού αριθμού, για να τους εκδοθεί Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ (Π.Α), θα τους έλθει ή στο μέιλ τους (όσοι έχουν mail) Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ (Π.Α.) ή σε όσους δεν έχουν μέιλ, θα τους αποσταλεί από το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, προσωπικός φάκελλος ταχυδρομικώς, που μέσα στο φάκελλο θα υπάρχει Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ (Π.Α.)!
 
ΕΡΩΤΗΣΙΣ:
α) Τι πρέπει να κάνουν οι Έλληνες Πολίτες, που θα τους έλθη ο Π.Α. στο μέιλ τους, αλλά δεν θέλουν τον Προσωπικόν Ἀριθμόν;
Θα πάνε στην ένδειξη ΑΠΑΝΤΗΣΗ και θα γράψουν:
ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ, ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΠΟΣΤΕΙΛΑΤΕ (με προστατεύει ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0).
 
β) Τι πρέπει να κάνουν οι Έλληνες Πολίτες, που θα τους έλθη ο Π.Α. ταχυδρομικώς σε φάκελλο; Ο φάκελλος στην επάνω αριστερή πλευρά του θα γράφει: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και από κάτω θα γράφει: Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης;
Αμέσως οι Έλληνες Πολίτες, που θα πάρουν τέτοιο φάκελλο πρέπει να υποψιαστούν ότι μέσα σε αυτόν τον φάκελλον είναι ο Π.Α. τους, ὁπότε: ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην κάνουν το ΛΑΘΟΣ και τον ανοίξουν!
Γιατί, εάν το ανοίξουν (δεν μπορούν να τον επιστρέψουν πίσω, εκεί που τους στάλθηκε) και τότε το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης θα συμπεράνει ότι ο παραλήπτης-Πολίτης ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ τον Προσωπικό Αριθμό του (Π.Α.).
Στον κλειστό αυτό φάκελλο (με τον Π.Α.), που θα έχει ο κάθε Έλληνας Πολίτης στα χέρια του, να γράψη (με μπλε στυλό) στην εμπρόσθια πλευρά του φακέλλου: ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΤΟΝ Π.Α. (μου το επιτρέπει ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0) και (με κόκκινο στυλό) να γράψη: ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ!
Ύστερα να μεταβή στο πλησιέστερο ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ή Gourier και να αποστείλῃ, δηλ. να επιστρέψη, (συστημένον) αυτόν τον κλειστόν φάκελλον στο Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης!
Με αυτόν τον τρόπον ο κάθε Έλληνας που ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙ να πάρη τον Π.Α. δηλὠνει, ὅτι ΔΕΝ τον αποδέχεται, χωρίς να υποστή καμμία κύρωση ή αποκλεισμό (από διάφορες υπηρεσίες).


Ὅλα αὐτά τά ἐπιτυγχάνουμε χάρις εἰς τόν Εὐρωπαϊκόν Κανονισμόν elDAS 2.0!!!
 
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ο πρώην ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ


 

Η Ρουμανική Εκκλησία απάντησε στην έκκληση της Ουκρανίας να αναγνωρίσει τους σχισματικούς

 

Στη Ρουμανική Εκκλησία υπενθύμισαν την έκκλησή τους να λυθεί το ουκρανικό πρόβλημα σε Πανορθόδοξη Σύνοδο.

Στο Πατριαρχείο της Ρουμανίας απάντησαν στην έκκληση του πρέσβη της Ουκρανίας Ιγκόρ Προκόπτσουκ να αναγνωρίσει την OCU, την οποία εξέφρασε μετά την προσπάθεια της δομής του Ντουμένκο να καταλάβει τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Πνεύματος στο Τσερνιβτσί. Το σχόλιό τους στην Ρουμανική Εκκλησία εξέφρασαν στο ρουμανικό έντυπο Stiripesurse.

Όπως γράφει το έντυπο, «το Πατριαρχείο της Ρουμανίας υπογράμμισε την εχθρική στάση του ουκρανικού κράτους προς τους Ρουμάνους πιστούς στην Ουκρανία μέσω της μη τήρησης των δικαιωμάτων για την εξάσκηση της πίστης, κάτι που αντιβαίνει πλήρως στη στάση του ρουμανικού κράτους προς τους Ουκρανούς ενορίτες στη Ρουμανία».

Στο Πατριαρχείο υπογράμμισαν ότι σε σχέση με την OCU παραμένει επίκαιρη η θέση που εκφράστηκε από τη Σύνοδο της Ρουμανικής Εκκλησίας στις 21 Φεβρουαρίου 2019, στην οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε: «Για σχεδόν 30 χρόνια δεν λύθηκε το πρόβλημα του σχίσματος στην Ουκρανία και δεν υπήρξε προσφυγή στη γενική ορθόδοξη μεσολάβηση, όπως έγινε στην περίπτωση του σχίσματος στη Βουλγαρία».

Επίσης, στο Πατριαρχείο υπενθύμισαν ότι στην απόφαση της Συνόδου υπήρξε έκκληση για σύγκληση Πανορθόδοξης Συνόδου σε περίπτωση που η δημιουργία της OCU δεν λύσει το ουκρανικό πρόβλημα.

Στην Ρουμανική Εκκλησία υπογράμμισαν ότι «μετά από διαβουλεύσεις με το ρουμανικό ορθόδοξο κλήρο και τους λαϊκούς στην Ουκρανία, η πλειοψηφία αυτών απορρίπτει αποφασιστικά, ακόμη και με φόβο, την πιθανή μετάβαση στη δικαιοδοσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας».

Στην Ρουμανική Ορθόδοξη Εκκλησία διαπιστώνουν ότι η αναγνώριση της OCU «θα οδηγήσει αυτόματα στην ενίσχυση της πίεσης (στους Ρουμάνους πιστούς της ΟΠΕ – Σημ.) από τις ουκρανικές αρχές με σκοπό να τους αναγκάσουν να περάσουν στη δικαιοδοσία του μητροπολίτη Επιφάνιου».

Επίσης, στο Πατριαρχείο επέκριναν τις αρχές της Ουκρανίας για την άρνηση να καταχωρήσουν τη Θρησκευτική Ένωση (Διοίκηση) της Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Πέραν τούτου, οι υποσχέσεις των ουκρανικών αρχών να εγγυηθούν την τέλεση λειτουργιών στη ρουμανική γλώσσα φαίνονται αβάσιμες, ειδικά στο πλαίσιο του ότι οι ίδιες αρχές καυχιούνται για την τέλεση της πρώτης λειτουργίας στην ουκρανική γλώσσα στην καταληφθείσα παράνομα εκκλησία στο Τσερνιβτσί, στην πρόσοψη της οποίας είναι γραμμένο στη ρουμανική γλώσσα με κυριλλικά: «Ένας σε τρεις υποστάσεις — Θεός». Αυτή η κατάσταση προκαλεί σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την ειλικρίνεια και την καλή πίστη των ενεργειών τους», — επίσης εξήγησαν στη Ρουμανική Ορθόδοξη Εκκλησία.

Σύμφωνα με πληροφορίες της СПЖ, τις επόμενες ημέρες θα πραγματοποιηθεί συνεδρίαση της Συνόδου της Ρουμανικής Εκκλησίας, στην οποία αναμένονται αυστηρές αποφάσεις σε σχέση με την OCU.

Υπενθυμίζουμε, το 2019 η Ρουμανική Εκκλησία ζήτησε από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο να διευκρινίσει το πρόβλημα των μη κανονικών ιεραρχών και ιερέων που ανήκαν στο Πατριαρχείο Κιέβου.

spzh.eu

orthodoxostypos



Δευτέρα, Ιουνίου 30, 2025

 

Οὐκρανικὸ Ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα: Μὶα ἀνοικτὴ πληγὴ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία

Ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν: 27/06/25 Οὐκρανικὸ Ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα: Μὶα ἀνοικτὴ πληγὴ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία

Τίτλος Ἐκπομπὴς: «Οὐκρανικὸ Ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα: Μὶα ἀνοικτὴ πληγὴ γιὰ τὴν Παγκόσμια Ὀρθοδοξία»! ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΣ: Βασίλειος Τουλουμτσἠς - Ὑπ. Διδάκτωρ Δογματικῆς. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ: Χαράλαμπος Ἂνδραλης - Νομικός, Συγγραφέας.



Παρασκευή, Ιουνίου 27, 2025

 

Προεδρικά Διατάγματα Σαντάτ ἀναγνωρίζουν τήν ἰδιοκτησία τοῦ Σινᾶ!

 

Ὁ πρώην Πρόεδρος τῆς Αἰγύπτου Ἀνουάρ Σαντάτ (1918-1981)

Ἡ «Ἑστία» ἀποκαλύπτει: Ἀνατροπή στήν ὑπόθεση μέ τό ΠΔ 263/79 – Ἐρευνητές πατριῶτες τά ἀνεκάλυψαν καί ἐξέθεσαν τό ἀνύπαρκτο Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν! – Γι’ αὐτόν τόν λόγο ἐπικοινώνησε ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μέ τόν Αἰγύπτιο Πρόεδρο

Επί τέλους ἡ Ἑλλάς κινεῖται στήν ὑπόθεση τῆς διασώσεως τῆς Μονῆς τοῦ Σινᾶ. Διότι ὑπάρχουν πράγματι ἰσχυρά τεκμήρια γιά τό ἰδιοκτησιακό καθεστώς τῆς Μονῆς τοῦ Σινᾶ. Τεκμήρια πού ἀποδεικνύουν ὅτι ἔχει ἀναγνωρίσει τό Κράτος τῆς Αἰγύπτου τά περιουσιακά της δικαιώματα. Συγκεκριμένα, τό Προεδρικό Διάταγμα ὑπ’ ἀριθμόν 263 καί μέ ἡμερομηνία 26 Νοεμβρίου 1979, τό ὁποῖο εἶχε ὑπογράψει ὁ ἀείμνηστος Πρόεδρος Ἀνουάρ Σαντάτ. Τό Προεδρικό αὐτό Διάταγμα ἀνεκάλυψαν στά ἀρχεῖα τῆς Αἰγύπτου Ἕλληνες ἐρευνητές πού κινητοποιήθηκαν γιά τήν σωτηρία τῆς Μονῆς τοῦ Σινᾶ καί, συμφώνως πρός πληροφορίες τῆς «Ἑστίας», τό περιεχόμενό του ἔθεσε στόν Αἰγύπτιο Πρόεδρο Ἀμπντέλ Φατάχ ἀλ Σίσι ὁ Ἕλλην Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τήν τηλεφωνική ἐπικοινωνία πού εἶχαν προχθές.

Οἱ ἀρχειοδίφες τῆς Μονῆς τοῦ Σινᾶ ἔπραξαν αὐτό πού ἔπρεπε νά εἶχε κάνει τό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν, στήν εὐθύνη τοῦ ὁποίου περιλαμβάνεται ἡ προετοιμασία καί ἡ τεκμηρίωσις τῆς διεθνοῦς πολιτικῆς τῆς χώρας ὥστε νά προστατεύεται καί ἡ πολιτιστική καί θρησκευτική κληρονομιά τῆς Ἑλλάδος. Γιά μιάν ἀκόμη φορά τό ΥΠΕΞ ἀποδεικνύεται ἀνύπαρκτο. Εὐτυχῶς πού ὑπάρχουν Ἕλληνες πατριῶτες, οἱ ὁποῖοι ἀναλαμβάνουν τά δύσκολα. Διότι ἄν περιμέναμε ἀπό τόν κ. Γεραπετρίτη, θά μέναμε στούς χαριεντισμούς μέ τόν ὁμόλογό του.

Παραθέτουμε λοιπόν σέ μετάφραση τό Προεδρικό Διάταγμα 263:

Προεδρικό Διάταγμα ὑπ’ ἀριθμ. 263 τοῦ 1979

Πρόεδρος τῆς Ἀραβικῆς Δημοκρατίας τῆς Αἰγύπτου (Πρόεδρος Μοχάμεντ Ἀνουάρ ἀλ Σαντάτ)

Ἡμερομηνία ἐκδόσεως: 26 Νοεμβρίου 1979

Θέμα: Καθορισμός τῆς κυριότητος τῶν γαιῶν τῆς Μονῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης, πού βρίσκονται στήν περιοχή τοῦ Ὄρους Σινᾶ στό Νότιο Σινᾶ.

Κύριο κείμενο τῆς ἀποφάσεως: «Ὅλες οἱ γαῖες πού περιβάλλουν τήν Μονή τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης –ὅπως καθορίζονται στούς συνημμένους τοπογραφικούς χάρτες αὐτῆς τῆς ἀπόφασης– θεωροῦνται ἰδιόκτητες περιουσίες τῆς Μονῆς καί διαχειρίζονται ὑπό τόν πλήρη ἔλεγχό της, σύμφωνα μέ τά ἱστορικά φιρμάνια καί προηγούμενα διατάγματα».

Καθορισμένη ἔκταση: Περίπου 1.200 φαντάνια (σύμφωνα μέ παλαιούς τοπογραφικούς χάρτες).

6. Νομική βάσις: Ἐπιβεβαίωσις τῶν ἱστορικῶν τίτλων κυριότητος τῆς Μονῆς, ἰδίως τοῦ ὀθωμανικοῦ φιρμανιοῦ τοῦ 1609 ἐπί τῆς βασιλείας τοῦ Σουλτάνου Ἀχμέτ Α΄.

Ἄρθρο 1: Τό Κράτος ἀναγνωρίζει τήν Μονή Ἁγίας Αἰκατερίνης ὡς κυρία ὅλων τῶν γαιῶν πού τήν περιβάλλουν –ὅπως καθορίζονται στούς συνημμένους τοπογραφικούς χάρτες– σύμφωνα μέ τά ἱστορικά της δικαιώματα καί τά σουλτανικά φιρμάνια.

Ἄρθρο 2: Ὅλες οἱ διοικητικές Ἀρχές ὀφείλουν νά μήν παρέμβουν ἤ νά διαθέσουν μέ ὁποιονδήποτε τρόπο τίς ἐν λόγῳ ἐκτάσεις.

Ἄρθρο 3: Ἡ παροῦσα ἀπόφασις νά δημοσιευθεῖ στήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως. Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας: Μωχάμεντ Ἀνουάρ ἀλ Σαντάτ 26 Νοεμβρίου 1979.

Οἱ ἐρευνητές παραθέτουν καί τίς πηγές γιά τήν ἀπόκτηση τοῦ ἐπίσημου κειμένου, πού εἶναι:

1. Ἡ ἐπίσημη Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως Αἰγύπτου: τεῦχος τῆς 29ης Νοεμβρίου 1979 (ἀρ. 48 – Συμπλήρωμα)

Τρόπος ἀναζητήσεως: Ἐπίσκεψις στό ἀρχεῖο τῆς ἐφημερίδος (διεύθυνσις: 111 ὁδό Ἀλ-Κάσερ Ἀϊνί, Κάιρο).

2. Βιβλιοθήκη τῆς Μονῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης: Φυλάσσει αὐθεντικό ἀντίγραφο τῆς ἀποφάσεως μεταξύ τῶν ἱστορικῶν ἐγγράφων της.

3. Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης τῆς Αἰγύπτου (Τμῆμα Τεκμηριώσεως): Δυνατότητα αἰτήσεως ἐπικυρωμένου ἀντιγράφου μέ ἀριθμό καί ἡμερομηνία ἀποφάσεως.

4. Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας τῆς Αἰγύπτου: Ἡ ἀπόφασις τηρεῖται στά ἀρχεῖα τῶν ὑποθέσεων πού σχετίζονται μέ τίς ἰδιοκτησίες τῶν μοναστηριῶν (Τεχνικό Τμῆμα).

Ὅπως ἀναφέρεται, ἡ ἀπόφασις ἐκδόθηκε κατόπιν τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Προέδρου Σαντάτ στήν Μονή τό 1979, ταυτόχρονα μέ τήν ὑπογραφή τῆς Συμφωνίας Εἰρήνης μέ τό Ἰσραήλ, διά τῆς ὁποίας τό Σινᾶ ἐπέστρεψε στήν κυριαρχία τῆς Αἰγύπτου. Ὑπογραμμιζόταν ἔτσι ἡ δέσμευσις γιά τήν προστασία τῆς χριστιανικῆς κληρονομιᾶς στό Σινᾶ ὡς συμβόλου εἰρήνης.

Τό διάταγμα αὐτό ἀποτελεῖ σύγχρονο τίτλο ἰδιοκτησίας, προστιθέμενο στά ὀθωμανικά φιρμάνια, καί μπορεῖ νά χρησιμοποιηθεῖ ὡς ἀποδεικτικό στοιχεῖο στίς τρέχουσες νομικές διαμάχες.

Ἡ «Ἑστία» μέ ἄρθρο της στίς 16 Ἰουνίου εἶχε προειδοποιήσει τόν Πρόεδρο Σίσι ὅτι δέν πρέπει νά ὑποτιμᾶ τόν ἑλληνισμό ἐπισημαίνοντας ὅτι ὑπάρχουν σημεῖα τά ὁποῖα ἴσως καί ὁ ἴδιος δέν γνωρίζει. Ἀναφέραμε τότε μεταξύ ἄλλων:

«Προφανῶς, ἡ ἑλληνική Κυβέρνηση εἶναι ἐνήμερη γιά τίς προτάσεις αὐτές τῆς Αἰγύπτου καί γι’ αὐτό συμπεριφέρεται κατ᾿ αὐτόν τόν τρόπο. Αὐτό πού δέν γνωρίζει ὅμως οὔτε ἡ ἴδια οὔτε ἡ αἰγυπτιακή εἶναι μερικά ξεχασμένα νομικά κείμενα πού δέν θυμᾶται ὅτι ἔχει καταθέσει ἡ Αἴγυπτος σέ διεθνεῖς ὀργανισμούς προσφάτως, ἄγνωστα, τά ὁποῖα ἐπιβεβαιώνουν πλήρως τούς ἰσχυρισμούς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης.

Θά ἔρθει στιγμή πού θά δημοσιοποιηθοῦν καί νά δοῦμε τότε ποιά θά εἶναι ἡ ἀντίδραση τοῦ Πρωθυπουργοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη καί τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν Γιώργου Γεραπετρίτη, τό μέγεθος τῆς ἱστορικῆς ἄγνοιας τοῦ ὁποίου γιά τά συμφέροντα τοῦ Ἑλληνισμοῦ εἶναι ἀπύθμενο».




Πέμπτη, Ιουνίου 26, 2025

"ΠΟΙΟ ΤΟ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΕΣΠΟΤΗ ΚΑΙ ΠΑΠΑ" ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ


 

 

Τα γνωρίσματα του ορθόδοξου δεσπότη

και παπά



(Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνουτου 1971)

Τελειώνω με το σύνθημα του Απόστολου Παύλου· «Εἴ τις ὑμᾱς εὐαγγελίζεται παρʼ ὅ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω». Προσέξετε τι λέει ο Απόστολος ΠαύλοςΕάν κανείς λέει πράγματα τα οποία είναι αντίθετα από την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας, τότε αυτός, «ει τις»· όποιος νάναι. Μπορεί να είναι λαϊκός, αυτός που ζητάει, να βάλει δυναμίτη και να ανατρέψει την Εκκλησία του Χριστού· ανάθεμα. Ή μπορεί να είναι γυναίκα· ανάθεμα. Ή μπορεί να είναι παπάς· ανάθεμα. Μπορεί να είναι δεσπότης· ανάθεμα. Μπορεί να είναι αρχιεπίσκοπος· ανάθεμα. Μπορεί να είναι πατριάρχης· ανάθεμα. Μπορεί να είναι βασιλεύς· ανάθεμα. Ακόμα προχωρεί ο απόστολος και λέει· Απόστολος εγώ· “ανάθεμα”. Αν ακόμα υποθέσουμε ότι άγγελος έρθει από τα ουράνια και διδάξει ενάντια προς τα δόγματα· “ανάθεμα”. Αυτό το ανάθεμα ακούγεται μέσα στην προς Γαλάτας επιστολή και σε όλη την ιστορία της Εκκλησίας του Χριστού μας.

Αγαπητοί. Πρέπει να ομολογήσουμε μια πικρά αλήθεια. Ότι όσοι είναι ορθόδοξοι, μέσα εις το έθνος μας και προσπαθούν και αγωνίζονται να κρατήσουν την Oρθοδοξία είναι ολίγοι, πολύ ολίγοι. Το ρεύμα το μεγάλο, το απέραντο ρεύμα είναι εκείνοι οι οποίοι σιγά-σιγά έχουν απομακρυνθεί από την ορθόδοξη πίστη μας. Θα πω ένα λόγο που ποτέ δεν τον είπα. Θα τον πείτε εγωιστικό, θα τον πείτε όπως θέλετε, αλλά σας δίνω μια ζυγαριά. Μια ζυγαριά για ζυγίσετε παπάδες, δεσποτάδες και όλο τον κλήρο και όλους τους θεολόγους. Η ζυγαριά αυτή πια είναι;

Πιο είναι το γνώρισμα του παπά; Να μαζεύει πρόσφορα, να λειτουργάει, να κάνει ωραίες ακολουθίες; Να κηρύττει χαριτωμένα και να χριστολογεί από τον άμβωνα και να δακρύζουν τα μάτια μερικών δεσποιναρίων δια τους στοχαστικούς του λογισμούς; Πιο είναι το γνώρισμα του παπά, του δεσπότη σε αυτά τα δύσκολα χρόνια;

Το γνώρισμα του δεσπότη και παπά είναι η μαχητικότης. Είναι η παρρησία. Είναι εκείνο που είπε ο Απόστολος Παύλος, ότι· «οι θέλοντες ευσεβώς ζειν διωχθήσονται». Όσοι διώκονται. Εάν δείτε παπά, αν δείτε θεολόγο, αν δείτε μητροπολίτη, αρχιεπίσκοπο που δεν διώκεται, αλλά απολαμβάνει της αγάπης και εκτιμήσεως όλων(*) είναι εκείνο που είπε ο Χριστός· «όταν είπωσι πάντες οι άνθρωποι εύγε-ευγε»Να ξέρετε πολύ καλά ότι αυτός δεν βαδίζει καλώς. Ή εάν είναι ορθόδοξος, δεν θέλει να αντιμετωπίσει το ρεύμα, τη χιονοστοιβάδα αυτή η οποία κατέρχεται για να διαλύσει τον κόσμο.

Ο παπάς ο ορθόδοξος πάει κόντρα με τα ρεύματα. Ο Μέγας Αθανάσιος ολίγος, ένας ήτο, αλλά κράτησε ως Άτλας ολόκληρη την Ορθοδοξία. Ο Μάρκος ο Ευγενικός ένας ήτο, αλλά κράτησε στα χέρια του την πίστη ολόκληρη, ολόκληρη την Ορθοδοξία. Ο Ιερός Φώτιος. Τα ίδια. Ολίγοι είναι. Αλλά δεν νικάει κανείς με τα νούμερα. Νικάει με την πίστηΓιατί όσα αξίζει ένας πιστός παπάς, όσο αξίζει ένας πιστός επίσκοπος, όσο αξίζει ένας πιστός αρχιεπίσκοπος. Όσο αξίζει ένας λαϊκός ή μια γυναίκα, δεν αξίζει ολόκληρος ο ντουνιάς.

Λοιπόν, μη πτωούμεθα. Διότι γίνεται αυτή η προδοσία δεξιά και αριστερά. Ένα μόνο σας λέγω· Μην μου λέτε· ότι αυτός είναι καλός, αυτός είναι θεολόγος σπουδαίος, αυτός κάνει διαλεκτική. Αυτός άνοιξε Ακαδημία του Πλάτωνος. Αν το ακούσεις· Θαύμα. Θαύμα! Μέτρησε τον· μέτρησε τον αν έχει μια σπίθα από τον Μάρκο τον Ευγενικό. Μετρήσε τον αν έχει μια σπίθα από τον Ιερό Φώτιο. Μετρήσετε τον αν έχει μια σπίθα από Κυρουλάριο. Μέτρησέ τον αν έχει μια σπίθα από τον Παπουλάκο· αγράμματος αυτός στάθηκε απέναντι ολόκληρου του κόσμου. Το λέγω· Έχω επίγνωση της θέσεως μου ως Έλληνος Επισκόπου, έχοντας τεραστίας ευθύνας. Έχοντας επίγνωση ότι τα πάντα είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε.· τολμώ, ίσως τελευταία φορά από του βήματος τούτου να πω: Όσοι αγαπάτε το Χριστό, όσοι αγαπάτε την Εκκλησία, η Παναγιά, μαζί μας, μαζί με όλους εκείνους που αγωνίζονται για την Εκκλησία. Όσοι είναι με τον διάβολο, να κάτσουν κάτω. Να κλείσουν τα στόματα τους, διότι διάβολος είναι η δειλία των, διάβολος είναι η διαλεκτικότητά των, διάβολος είναι τα επιχειρήματα τους, που ζητούν να ψυχράνουν μια χούφτα ανθρώπων οι οποίοι βασανίζονται και τυρρανιούνται και διώκονται για την πίστη του Χριστού μας.

Εμείς έχουμε ανέκαθεν ως σύνθημα τον όρκο των εφήβων των Αθηνών. Τα παλικάρια της αρχαίας Ελλάδος, επάνω στην Ακρόπολη ορκιζόταν και λέγανε: »Η μόνος ή μετʼ άλλων, τα όσια και ιερά υπερασπιώ». Και εγώ μικρός στρατιώτης, το δηλώνω παρρησία ότι· Ή μόνος ή μετʼ άλλων τα όσια και τα ιερά της πίστεως θα τα υπερασπίσω μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματος μου.

Εσείς αντί χειροκροτημάτων ματαίως, τα οποία ουδέν λέγουν, αντί επαίνων – να προσευχηθείτε πολύ, γιατί οι ορθόδοξοι έμειναν ολίγοι και η μάχη εκτραχύνεται και θα βρεθούμε προ νέων γεγονότων, όχι μόνο στην μικρά μας Ελλάδα, όπου τέλος πάντων κρατιέται ακόμα η ιδέα της ορθοδοξίας, αλλά εις όλα τα πλάτη και τα μήκη ο Εωσφόρος έχει εκστρατεύσει και λυσσάει για να ξεριζώσει μέσα από τα βάθη των ανθρώπων την Ορθόδοξο Πίστη.

Δεν ξέρω τι θα γίνει. Δεν ξέρω τι διωγμούς θα υποστώμεν. Δεν ξέρω σε πιο Άγιον Όρος θα καταφύγουμε. Δεν ξέρω τι θα υποστούν οι επίσκοποι οι οποίοι έκοψαν το μνημόσυνο του [πατριάρχου] Αθηναγόρα και άλλοι κληρικοί οι οποίοι είναι γύρω μας. Δεν ξέρω τι θα γίνει, ένα γνωρίζω· Ότι και αν γίνει, ότι και αν συμβεί και τα άστρα να πέσουν και οι ποταμοί να ξηρανθούν και άνω κάτω να γίνει ο κόσμος, ένα γνωρίζω, το πιστεύω ακραδάντως ότι στο τέλος θα νικήσει η Ορθοδοξία.

Ο λόγος μου απόψε ηδύνατο να γίνει οξύτερος. Σας μίλησα από περιοπής. Όταν φτάσει η στιγμή του αγώνος τότε και εμείς έχουμε το σχέδιο μας και πας πιστός, και εσείς όλοι στον αγώνα. Είστε εδώ τρεις χιλιάδες. Αυτά τα οποία σας είπα, να τα σκορπίσετε παντού. Ο ένας να γίνει δύο. Οι δύο, τέσσερις. Οι τέσσερις, οκτώ. Να γίνει κύμα θαλάσσηςΜεγάλο κύμα θαλάσσης. Να ξεπλύνουμε την πατρίδα μας. Εις τρόπον η Ελλάς να γίνει άστρον του ουρανού. Ορθόδοξος τόπος. Παράδεισος ορθοδοξίας. Αμήν.

Όπου ακούετε ορθόδοξο κήρυγμα, όπου υπάρχουν αγωνισταί οι οποίοι διώκονται· το τονίζω· Όποιος δεν διώκεται, δεν είναι γνήσιος. Είναι κάλπικος παράς. Όπου διώκεται επίσκοπος, αρχιμανδρίτης, ηγούμενος, κήρυκας του Ευαγγελίου, κοντά του να είστε. Τους άλλους μακριά. Δεν είναι γνήσια τέκνα της Ορθοδοξίας, υστερούνται της παρρησίας, η οποία είναι το πρώτο προσόν εις τας τοιαύτας κρίσιμους στιγμάς.



 

Οι Παπικές Αιρέσεις (Λατινικές Κακοδοξίες) είναι καταδικασμένες από                  πολλές Ιερές Συνόδους, και από τους Αγίους Πατέρες


Καταδικάστηκε ποτέ η αίρεση του παπισμού από Σύνοδο;

 Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως Αμβροσίου (1917-1984)


 Μέσα στο πλήθος των άστατων κραυγών που προσπαθούν απεγνωσμένα με πομπώδη φληναφήματα να υποστηρίξουν τον Οικουμενισμό ακούγεται το ανεδαφικό επιχείρημα ότι ο Παπισμός δεν έχει καταδικασθεί από Σύνοδο (!;). Όσοι το υποστηρίζουν αυτό εννοείται πως δεν κατέχουν τίποτε από θεολογία αλλά συνάμα αγνοούν και πλήρως την ιστορική πραγματικότητα.

     Ως απάντηση δημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από την καταπληκτική μελέτη του Μακαριστού Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως Αμβροσίου που είχε εκπονήσει κατά την περίοδο των αδίστακτων ανοιγμάτων προς τον Παπισμό του Πατριάρχου ΑθηναγόραΟ Μητροπολίτης αναφέρει μια λίστα Ιερών Συνόδων που κατεδίκασαν των Παπισμό και τις πλάνες του. Επίσης και ονόματα Αγίων που θεωρούσαν ξεκάθαρα τον Παπισμό ως Αίρεση (φυσικά δεν υπήρξε ποτέ κάποιος Άγιος που να μην ήταν σύμφωνος ως προς αυτό).

...Είναι λοιπόν «κατεγνωσμέναι» παρά Συνόδων ή Πατέρων αι αιρετικαί διδασκαλίαι της Δύσεως;

Άς ίδωμεν: 

Η μεγάλη Σύνοδος του 879 εν Κωνσταντινουπόλει, η υπό πολλών θεωρουμένη ως Ογδόη Οικουμενική, δεχθείσα το Σύμβολον άνευ της προσθήκης του Φιλιόκβε, εδογμάτισε:

«Πάντες ούτω φρονούμεν, ούτω πιστεύομεν. Τους ετέρως παρά ταύτα φρονούντας ή έτερον όρον αντί τούτου προβαλέσθαι τολμώντας, τω αναθέματι καθυποβάλλομεν. Ει τις παρά τούτο το ιερον Σύμβολον τολμήσειεν έτερον αναγράψασθαι ή προσθείναι ή αφελείν και όρον ονομάσαι αποθρασυνθείη, κατάκριτος και πάσης χριστιανικής ομολογίας απόβλητος. Εί τις τοίνυν, εις τούτο απονοίας ελάσας, τολμήσειεν έτερον εκθέσθαι Σύμβολον και όρον ονομάσαι ή προσθήκην ή αφαίρεσιν εν τω παραδεδομένω ημίν παρά της αγίας και οικουμενικής εν Νικαία το πρώτον μεγάλης Συνόδου ποιήσαι, ανάθεμα έστω!» (αυτόθι, σελ. 263-264).

Ιδού, λοιπόν, βαρυτάτη, επισημοτάτη, πανηγυρικωτάτη και σχεδόν Οικουμενικού χαρακτήρος καταδίκη του αιρετικού και βλασφήμου Φιλιόκβε!

Ότε ο Πάπας Ρώμης Σέργιος ο Δ΄ εχρησιμοποίησε το Σύμβολον μετά της προσθήκης του Φιλιόκβε (1009), ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Σέργιος.., μετ' άπόφασιν Συνόδου, διέγραψε το όνομα του μνημονευθέντος Ρώμης Σεργίου εκ των διπτύχων της Ανατολικής Εκκλησίας, έκτοτε δε μέχρι σήμερον ουδέν παπικόν όνομα ετέθη εν αυτοίς» (Βασ. Στεφανίδου, Εκκλησιαστική Ιστορία, εκδ. α΄, σελ. 344).

Τα ονόματα των Προκαθημένων Εκκλησιών δεν διαγράφονται βεβαίως δια «τοπικά έθιμα», αλλα δι αιρέσεις!

Τας Λατινικάς κακοδοξίας κατεδίκασε και η εν Κωνσταντινουπόλει Σύνοδος του 1054, οπότε εγένετο και το οριστικόν Σχίσμα, αποκαλέσασα ειδικώς το «Φιλιόκβε», όχι «τοπικόν έθιμον», αλλά «βλάσφημον δόγμα» (αυτόθι,σελ.344).

Τας Λατινικάς κακοδοξίας κατεδίκασαν και αι με τον Ησυχασμόν ασχοληθείσαι Σύνοδοι του 1341, του 1347 και του 1351.

Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1440, Σύνοδος εν Ρωσία κατά το 1441, Σύνοδος εν Ιεροσολύμοις κατά το 1443, Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1450, Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1484, κατεδίκασαν και απεκήρυξαν την ψευδοσύνοδον της Φλωρεντίας, η οποία είχε δεχθή την «ένωσιν»επί ψευδούς και ασυστάτου βάσεως, ήτοι μη θεωρήσασα ως αιρέσεις τας καινοτομίας της Δύσεως.

Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1722 καταδικάζει «της Λατινικής κακοδοξίας και κακοφροσύνης τα δόγματα» και αποφαίνεται ότι οι Λατίνοι δι αύτών «εξαπατώσι τους απλουστέρους, ευγάνοντές τους από τα ευσεβή Δόγματα της του Χριστού Εκκλησίας και σύροντές τους αθλίως εις τον βυθόν της απωλείας».(αυτόθι,το. Β΄,σελ. 823-824).

Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1727 αποκηρύσει τας ετεροδιδασκαλίας των Λατίνων, παλαιάς τε και νέας και χαρακτηρίζει ταύτας» λήρον μακρόν και Κολακείας ψυχοβλαβούς εφευρέματα και ηπατημένης διανοίας γεννήματα» (αυτόθι, σελ.867).

Σύνοδος εν Κωσταντινουπόλει κατά το 1838 καταδικάζει δριμύτατα τας ετεροδιδασκαλίας του Παπισμού, ως «βλασφημίας κατά της Ευαγγελικής αληθείας», ως «εωσφορικήν πλάνην», ως «απομάκρυνσιν από του Θεού και της αμώμου και αδόλου Πίστεως του Ιησού Χριστού» κ.λ.π.(αυτόθι,σελ.896,902).

Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1848 καταδικάζει τον Παπισμόν ως αίρεσιν! «Τούτων των πλατυνθεισών, κρίμασιν οίς οίδε Κύριος, επί μέγα μέρος της Οικουμένης αιρέσεων, ήν ποτε ο Αρειανισμός, έστι δε την σήμερον και ο Παπισμός», όν χαρακτηρίζει ως ανατρέποντα πάσας τας Οικουμενικάς Συνόδους δια των πλανών του! (Αυτόθι, σελ.906).

Σύνοδος εν Κωνσταντινουπόλει κατά το 1895 καταδικάζει τας ετεροδιδασκαλίας του Παπισμού, ως «φρονήματα υπερφιάλου αλαζονείας», ως «καινοτομίας αθέσμους και αντιευαγγελικάς»,ως «ουσιώδεις περί την Πίστιν διαφοράς αναγομένας εις τα θεοπαράδοτα της Πίστεως Δόγματα, ως «αντιευαγγελικάς και παναθέσμους», ως «σπουδαίας και ουσιώδεις περί την Πίστιν διαφοράς», της νοθεύσεως των συγγραμμάτων των Εκκλησιαστικών Πατέρων και της παρερμηνείας της τε Αγίας Γραφής και των Ορων των Αγίων Συνόδων», και επάγεται: «Διό και δικαίως απεκηρύχθη και αποκηρύσσεται, εφ όσον αν εμμένη εν τη πλάνη αυτού»(αυτόθι, σελ. 933, 935, 936, 938, 942).

Ερωτώμαι: ΄Επρεπε ο Πατριάρχης να ηρώτα προηγουμένως εμέ αν ενέκρινον τα διάφορα διαβήματά του; Βεβαίως όχι! Ποίος ειμαι εγώ ώστε να με ερωτήση ο Πατριάρχης; Θα ήτο τραγική δι έμέ τοιαύτη αξίωσις!

Είχον όμως μίαν αξίωσιν.

Να ερωτήση τας Συνόδους του 867, του 879, του 1009, του 1054, του 1341, του 1347, του 1351, του 1440, του 1441, του 1443, του 1450, του 1484, του 1722, του 1727, του 1838, του 1848, του 1895, να ερωτήση τους αγίους Πατέρας και τους σοφούς Διδασκάλους της Εκκλησίας, να ερωτήση τον άγιον Φώτιον, τον ιερόν Θεοφύλακτον, τον άγιον Γρηγόριον ΠαλαμάνΣυμεών τον Θεσσαλονίκης, τον άγιον Μάρκον Ευγενικόν, τον Ευγένιον Βούλγαρην, τον Νικηφόρον Θεοτόκην, τον άγιον Νικόδημον, τον άγιον Νεκτάριον και λοιπούς και λοιπούς και λοιπούς, να ερωτήση, πολλώ μάλλον, τας σεπτάς και θεοκινήτους Οικουμενικάς Συνόδους, αι οποίαι δια των αγίων και ιερών Κανόνων των απαγορεύουν, επί ποινή καθαιρέσεως, πάσαν συμπροσευχήν μετά αιρετικών, σχισματικών ή και ακοινωνήτων και αν όλοι αυτοί ενέκρινον τα διαβήματά του, τας δηλώσεις του, τας συμπροσευχάς του, τους εν γένει τρόπους του, τότε μάλιστα!

Ουδείς θα είχε δικαίωμα να διαφωνήση, ουδείς να διαμαρτυρηθή, ουδείς να εμποδίση. Όταν όμως ο Παναγιώτατος ενεργή αντιθέτως προς Συνόδους, προς Πατέρας, προς Κανόνας, ως εάν πάντες αυτοί να μη είχον αληθινήν αγάπην και να μη ενδιεφέροντο διακαώς δια την πλήρωσιν του αιτήματος του Κυρίου «ινα πάντες έν ώσιν», αλλά να ήσαν πλήρεις μίσους και αδιαφορίας, τότε και ημείς δικαιούμεθα (δικαιούμεθα ή υποχρεούμεθα, εκόντες άκοντες;) να ενεργήσωμεν αντιθέτως προς τον Παναγιώτατον!

Δι' ημάς υπέρ πάντα Πατριάρχην κείνται οι άγιοι Πατέρες, αι σεπταί Σύνοδοι, οι ιεροί Κανόνες. Και, ευρισκόμενοι τυχόν προ θλιβερών διλημμάτων υπακοής... 

Πηγή: Ἱ.Ἡ. Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου (πρόσβαση 23/6/2025)



Τρίτη, Ιουνίου 24, 2025

 

του Nικ. Ἰω. Σωτηροπούλου



Ὁ μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς Πίστεως εἶνε ὁ Oἰκουμενισμὸς


Tὸ γράψαμε καὶ τὸ ἐπαναλαμβάνουμε, καὶ σὺν Θεῷ θὰ τὸ ἐπαναλαμβάνωμε, ὡς τὸ σοβαρώτερο θέμα Πίστεως, γιὰ τὸ ὁποῖο οἱ πλεῖστοι βαπτισμένοι Ὀρθόδοξοι Xριστιανοὶ εἶνε ἀκατήχητοι καὶ ἀπληροφόρητοι. Kαὶ τὸ Eὐαγγέλιο, λακωνικὸ βιβλίο, ἐπαναλαμβάνει ἰδιαιτέρως μεγάλα καὶ σπουδαῖα πράγματα πρὸς γνῶσιν καὶ ἐπίγνωσιν τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Πίστεώς μας, τοῦ Kυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Xριστοῦ.

Ποιός εἶνε ὁ μεγαλύτερος ἐχθρ ὸς τῆς Πίστεως; Δὲν θὰ ὑπερβάλω οὔτε στὸ ἐλάχιστο. Ὁ μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς Πίστεως εἶνε ὁ Oἰκουμενισμὸς καὶ οἱ Oἰκουμενιστές, δημιουργήματα τοῦ Διαβόλου κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς προφητευμένης ἀποστασίας τῶν χαλεπῶν καιρῶν μας. Ἀρχιοικουμενιστὴς δὲ σήμερα εἶνε ἀξιωματοῦχος τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ λέγεται κορυφὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλ’ εἶνε οὐρά.

Διαβάζουμε τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία. Kαὶ διαπιστώνουμε, ὅτι μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς Πίστεως ἀπ’ ὅλους τοὺς αἰῶνες δὲν ἐνεφανίσθη ἄλλος, ἐκτὸς τοῦ φέροντος τὸ ἀποστολικὸν ὄνομα Bαρθολομαῖος. Aὐτὸς ὁ ἐκκλησιαστικὸς ἡγέτης δὲν πιστεύει «εἰς τὴν μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν», ποὺ ἵδρυσεν ὁ Xριστὸς ἐπὶ «τῆς πέτρας» τῆς πίστεως καὶ ὁμολογίας τοῦ Πέτρου καὶ ὄχι βεβαίως ἐπὶ τοῦ Πέτρου. Ἄλλο πέτρα καὶ ἄλλο Πέτρος. Ἡ «μία Ἐκκλησία» ὀνομάζεται καὶ «μία ποίμνη» (Ἰωάν. 10:16). Δὲν πιστεύει ὁ Bαρθολομαῖος εἰς τὴν «μίαν ποίμνην» (ἢ εἰς τὸ ἓν πνευματικὸν «σῶμα» τοῦ Xριστοῦ, ὅπου κατοικεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο (Ἐφ. 4:4), ἀλλὰ πιστεύει στὶς Aἱρέσεις, ἀποκαλώντας αὐτὲς Ἐκκλησίες. Ἡ Ἐκκλησία κατ’ αὐτὸν δὲν εἶνε μία, ἀλλὰ πολλές. Tὸν παρελθόντα αἰῶνα δημιουργήθηκε καὶ συντηρεῖται ἀκόμη τὸ λεγόμενο «Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν». Mεταξὺ δὲ αὐτῶν τῶν «Ἐκκλησιῶν» ἢ παρασυναγωγῶν τοῦ Σατανᾶ δὲν ἀποκλείεται νὰ περιλαμβάνεται καὶ ἡ «Ἐκκλησία», ποὺ ἐγκρίνει τὴν ὁμοφυλοφιλία, καὶ τοὺς γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων, καὶ τὴ χειροτονία δεδηλωμένων ὁμοφυλοφίλων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν!

Ὁ Παῦλος κήρυξε «ἓν βάπτισμα» (Ἐφ. 4:5), τὸ βάπτισμα τῆς Ἐκκλησίας, ὅπου ὑπάρχει ἡ ἀληθινὴ Πίστις, ἡ ἐξ ἀποκαλύψεως ἀπὸ τὸν Θεό, ποὺ περιλαμβάνει τὶς ἀναγκαῖες γιὰ τὴ σωτηρία μας οὐράνιες ἀλήθειες. «Ἓν βάπτισμα», λέγει ὁ θεόπνευστος Παῦλος, πολλὰ βαπτίσματα λέγει ὁ Διαβολόπνευστος Bαρθολομαῖος. Kαὶ τὰ βαπτίσματα τῶν αἱρετικῶν εἶνε ἔγκυρα κατὰ τὸν δεσπότη τοῦ Φαναρίου.

Ὁ Oἰκουμενισμὸς εἶνε παναίρεσι. Ἀλλ’ εἶνε καὶ πανθρησκεία. Ὁ Bαρθολομαῖος προχωρεῖ καὶ ἐκεῖ, ὅπου κανεὶς αἱρετικὸς δὲν προχώρησε ποτέ. Ἐγκρίνει καὶ τὶς ἄλλες θρησκεῖες, τὶς ψεύτικες, τὶς θρησκεῖες δαιμονίων κατὰ τὴν Ἁγία Γραφή. Ὀνομάζει τὶς ψεύτικες θρησκεῖες «σεβαστὲς» καὶ «σεβάσμιες», καὶ τὶς θεωρεῖ δρόμους σωτηρίας, ἐνῷ ἡ Γραφὴ λέγει: «Kαὶ οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία· οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» (Πράξ. 4:12).

Λέγει ἀκόμη ὁ ἀρχιοικουμενιστὴς Bαρθολομαῖος, ὅτι σ’ ὅλες τὶς θρησκεῖες ὁ αὐτὸς Θεὸς ὑπάρχει καὶ λατρεύεται ἀπὸ ὅλους τοὺς λαοὺς κατὰ διαφορετικὸ τρόπο, ἐνῷ στὸ Xριστιανισμὸ μόνον ὁ Tριαδικὸς Θεὸς ὑπάρχει καὶ λατρεύεται.

Ὁ Bαρθολομαῖος εἶνε ἀντιπατερικός. Φρονεῖ, ὅτι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, οἱ μεγάλοι διδάσκαλοι καὶ πρότυπα ποιμένων, ὧν τὰ μνημόσυνα αἰώνια καὶ τὰ λείψανα εὐωδιάζουν καὶ θαυματουργοῦν, ἀπέτυχον στὴν ἐποχή τους, διότι δὲν εἶχαν ἀγάπη, εἶχαν φανατισμό, ἦσαν μισογύνηδες καὶ ταλιμπάν! Ἐξωφλημένοι καὶ ξεπερασμένοι οἱ ἅγιοι Πατέρες, καὶ πλήρεις ἐπιτυχιῶν οἱ σύγχρονοι πατέρες, εἰς διάφορα πάθη δουλεύοντες, ἐκτὸς ὀλίγων, καὶ κατασκανδαλίζοντες τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ. Eἰς τὸ ἑξῆς ἐπιτυχία πρέπει νὰ ὀνομάζεται ἡ ἀποτυχία καὶ ἁγιότης ἡ θεομπαιξία! Ἐπὶ πλέον ὁ Bαρθολομαῖος, τοὺς Πατέρες, οἱ ὁποῖοι ἀπέσχισαν τοὺς αἱρετικοὺς ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, θεωρεῖ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ ὑποδίκους ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ! Kαὶ νὰ προσευχώμεθα νὰ τοὺς ἐλεήσῃ ὁ Θεός…

Aὐτὰ πρὸς τὸ παρόν, καὶ εἰς τὸ μέλλον περισσότερα. Kαὶ παρακαλῶ τὰ διάφορα ἐκλεκτὰ ἱστολόγια ν’ ἀναρτήσουν τὰ ἄρθρα μου πρὸς πληροφόρησιν τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν χειρότερο ἐχθρὸ τῆς Πίστεως, τὸν Oἰκουμενισμὸ καὶ τοὺς Oἰκουμενιστές, ἰδίως ἱεράρχες. Ὄχι δὲ μόνον ἠλεκτρονικά, ἀλλὰ καὶ προφορικὰ οἱ διαχειριζόμενοι ἱστολόγια καὶ ἄλλοι πληροφορούμενοι ἐξ αὐτῶν νὰ διαφωτίζουν τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν μεγαλύτερο ἐχθρὸ τῆς Πίστεως. Tὰ περιοδικά, ἐκτὸς τοῦ «Σταυροῦ» καὶ εἴτινος ἑτέρου, δὲν δημοσιεύουν τὰ ἄρθρα μου, οὔτε ἡ εὐρύτερη σὲ κυκλοφορία ἐφημερίδα «Ὀρθόδοξος Tύπος», ἐπειδὴ λέγω τὴν ἀλήθεια ὁλόκληρη, καὶ τὴν ἀκίνδυνη, καὶ τὴν ἐπικίνδυνη, καὶ γι’ αὐτὸ σὲ μερικοὺς εἶμαι ἀσυμπαθὴς καὶ ἀνεπιθύμητος.