Λίγα λόγια γιά τόν κίνδυνο τῆς γιόγκα καί τοῦ διαλογισμοῦ

 

Γραφεῖο κατά τῶν αἱρέσεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πάφου

Ἐν Πάφῳ τῇ 22ῃ Σεπτεμβρίου 2024

τῶν εἴκοσι ἐξ ὁμολογητῶν

ὁσιομαρτύρων Ζωγραφιτών

Γραφεῖο κατά τῶν αἱρέσεων

 

Ἡ λέξη «Γιόγκα» προέρχεται ἀπό τή σανσκριτική ρίζα «Yuj», πού σημαίνει «ἑνώνομαι» ἤ «ζυγώνω» ἤ «ἑνώνω». Σύμφωνα μέ τίς γραφές της Γιόγκα, ἡ πρακτική τῆς Γιόγκα ὁδηγεῖ στήν ἕνωση τῆς «ἀτομικῆς συνείδησης» μέ τή λεγόμενη «Παγκόσμια Συνείδηση».

Ὁ στόχος της γιόγκα εἶναι νά συνδέσεις τή θέλησή σου μέ «τό φίδι Κουνταλίνι» (ψευδής «θεϊκή» ἐνέργεια στό σῶμα) καί νά τήν ἀνυψώσεις σέ «Σίβα» (ἕναν δαίμονα) καί νά βιώσεις τόν «ἀληθινό» ἑαυτό σου (πού σημαίνει πνευματική ἐξαπάτηση). Ὅλα τά μονοπάτια της γιόγκα συνδέονται μεταξύ τους σάν κλαδιά δέντρου. Γιά τό λόγο αὐτό, ἡ γιόγκα προσπαθεῖ νά ἑνώσει τό μυαλό/σῶμα ἤ τόν ἑαυτό του μέ τόν Shiva (ἕναν δαίμονα). Ὁ ἀπώτερος στόχος τῆς γιόγκα εἶναι νά ἀφυπνίσει τήν «κουνταλίνι (δηλαδή σατανική) ἐνέργεια κουλουριασμένη στή βάση τῆς σπονδυλικῆς στήλης» στήν εἰκόνα ἑνός φιδιοῦ (Σατανᾶ).

Μέσῳ τῆς γιόγκα, σιγά-σιγά, «ἐκμεταλλεύεται τό shakti» (τό shakti εἶναι ἡ σατανική δύναμη) τήν ὁποία οἱ γιόγκι ἀναφέρουν ὡς «θεϊκή Μητέρα», ἡ ὁποία στήν πραγματικότητα εἶναι ἡ «σκοτεινή θεά» πού συνδέεται μέ ἄλλους σημαντικούς «ἰνδουιστές θεούς» (τούς δαίμονες). Αὐτή ἡ ἐνέργεια πού προέρχεται ἀπό τήν πρακτική της γιόγκα δέν εἶναι τό Ἅγιο Πνεῦμα. Εἶναι ἀπάτη νά πιστεύεις ὅτι ἡ πρακτική μέ τή γιόγκα φέρνει εὐεξία. Αὐτό πού βιώνουν οἱ ἄνθρωποι σάν εὐεξία καί χαλάρωση εἶναι μιά «ἐσωτερική εἰρήνη» πού προέρχεται ἀπο μιά ἑωσφορική ἀλαζονεία ὑπεροχῆς ἔναντι τῶν ἄλλων ἀνθρώπων πού δέν κατέχουν αὐτά τά «ἱερά μυστικά» γιά βαθύτερη πνευματική ζωή.

Ἡ γιόγκα εἶναι συνδεδεμένη μέ τόν Ἰνδουισμό καί τόν Θιβετιανό Βουδισμό. Οἱ στάσεις της γιόγκα δέν εἶναι θρησκευτικά οὐδέτερες. Ὅλες οἱ «κλασικές ἀσάνες» ἔχουν πνευματική σημασία. Ἄλλωστε, πολλές εἶναι οἱ στάσεις της γιόγκα ὅπου ὁ ἀσκούμενος παίρνει ἐπακριβῶς τίς στάσεις ὅπως αὐτές ἀπεικονίζονται νά τίς παίρνουν ἰνδουιστικές θεότητες σέ εἰκονογραφίες πού ἀναπαριστοῦν αὐτές τίς θεότητες. Καί ὅπως ἀναφέρει ὁ προφητάναξ Δαυίδ "οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια" (ψαλμός ϞἜ, 5). Γιά παράδειγμα, αὐτός πού ὀνομάζεται «Χαιρετισμοί στόν Ἥλιο», —ἴσως ἡ πιό γνωστή σειρά «ἀσάνας», ἤ στάσεων, τῆς χάθα γιόγκα εἶναι κυριολεκτικά μιά ἰνδουιστική τελετουργία, εἰδωλολατρία. Συνίσταται σέ μιά ὁλόκληρη σειρά τελετουργικῶν λατρείας στόν ἥλιο ὡς «θεό», νά τόν εὐχαριστοῦμε γι’αυτή τήν πηγή ἐνέργειας. Ἡ γιόγκα παίρνει τόν ἥλιο ὡς «θεό», πέφτοντας σέ μιά ξεκάθαρη δαιμονική καί εἰδωλολατρική πρακτική. Τέλος, στή Γιόγκα, εἶναι ἡ «θεά Κάλι» (ἡ ὁποῖα εἶναι ἡ θεά τοῦ θανάτου), πού προσπαθεῖ νά ἑνώσει τους ἀσκούμενους τῆς γιόγκα μέσῳ τοῦ «shakti» (σατανική δύναμη), μέ τόν «Shiva» (ἕναν δαίμονα). Σημαίνει ὅτι εἶναι ἡ ἕνωση μέ δαίμονες μέσῳ τῆς ἐξαπάτησης μιᾶς φαινομενικῆς «ἀθώας» καί «προγονικῆς» δραστηριότητας τοῦ Ἰνδουισμοῦ.

Ἐπίσης, πολύ διαδεδομένος στήν δύση εἶναι ὁ Ταντρικός Βουδισμός ἤ ὁ Θιβετιανός Βουδισμός τοῦ ὁποίου πνευματικός ἡγέτης εἶναι ὁ Δαλάϊ Λάμα, μέ βοηθούς τοῦ πολλούς ἄλλους «δασκάλους» οἱ ὀποιοί μαθητεῦσαν σέ «μοναστήρια» καί «ἀσκηταριά» τοῦ Θιβέτ κοντά σέ ἐπιφανεῖς Θιβετιανούς Δασκάλους καί μάγους τοῦ Ταντρικοῦ Βουδισμοῦ καί ἄλλων δαιμονικῶν διδασκαλίων πού διδάσκουν «τά μυστικά τῆς φύσης» τοῦ νοῦ. Αὐτές οἱ διδασκαλίες διακατέχονται ἀπό πληθώρα «διδασκαλιῶν» καί πρακτικῶν πού σκοπό ἔχουν νά γίνει ὁ ἄνθρωπος ἕνα «φωτισμένο ὅν» ἀπελευθερωμένο ἀπό τήν «σαμσάρα», τίς μέριμνες καί ἔννοιες τοῦ κόσμου τούτου, ὄχι ὅμως σάν Χάρη καί δῶρο ἀπό τόν Τριαδικό Θεό ἀλλά σάν ἀποτέλεσμα τῆς προσωπικῆς «ἄσκησης» πού ἐμπεριέχει κυρίως τήν ἐμπλοκή τοῦ ἀνθρώπου σέ ὅλου τοῦ εἴδους τίς σαρκικές ἁμαρτίες καί ἄλλες δραστηριότητες πού σκοπό ἔχουν νά ἐρεθίσουν ὅλα τά πάθη τοῦ ἀνθρώπου ὅπως ὀργή, ζήλια, σαρκικές ἡδονές κ.τ.λ., ἔτσι ὥστε αὐτά τά πάθη ἀντί νά ἐνοχλοῦν τόν ἄνθρωπο καί νά ἐλέγχουν τήν συνείδησή του γιά νά τόν ὁδηγήσουν στήν μετάνοια, τόν ὁδηγοῦν στό νά χρησιμοποιεῖ ὅλα αὐτά τά πάθη σάν δῆθεν «καύσιμα» στό νά προχωρήσει στήν πνευματική του ζωή καί νά ἀποκτήσει «πνευματικές» ἐμπειρίες, ὅπως τήν ὅραση διαφόρων φωτών καί ἄλλων πνευμάτων.

Ἄς κρατηθοῦμε λοιπόν μακρυά ἀπό σατανικές πρακτικές (γιόγκα) πού ὕπουλα μᾶς παρασέρνουν μακρυά ἀπό τήν ἁγιοπνευματική διδασκαλία καί ἐμπειρία τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, καί μᾶς ρίχνουν στά δίκτυα τοῦ μισόκαλου διαβόλου. Ἄν πραγματικά θέλουμε νά ἔρθει ἡ κατά Θεόν Εἰρήνη στήν ψυχή μας, ὁ ἁγιασμός καί ὁ φωτισμός στή ζωή μας, ἄς ἀκολουθήσουμε τήν ἐμπειρία τῶν Ἁγίων μας. Μᾶς χρειάζεται ἕνας καλός πνευματικός ἐξομολόγος, νά ἔχουμε μυστηριακή ζωή (νά μετέχουμε στό μυστήριο τῆς Θείας Κοινωνίας) καί νά ἀκολουθοῦμε τήν ἄσκηση τῆς νηστείας, τῆς ἐγκράτειας ἀπό τά πάθη. Βοηθοῦν ἐπίσης οἱ μετάνοιες, ἡ νοερά προσευχή μέ τήν εὐχή τοῦ πνευματικοῦ μας, καί ἡ ἀνάγνωση τῆς Ἁγίας γραφῆς καί πατερικῶν βιβλίων. Μέ αὐτά πραγματικά ὁ ἄνθρωπος βρίσκει τήν ἀπαλλαγή ἀπό δαιμονικές ἐνέργειες καί ἐπιτυγχάνει τόν ἁγιασμό, τόν κατά Χριστό φωτισμό τοῦ νοῦ καί εἰσέρχεται καί βιώνει ἀπό ἐδῶ, τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ στή ζωή του.

 

Μέ ἐν Χριστῷ ἀγάπῃ

ἐκ τοῦ Γραφείου κατά τῶν αἱρέσεων

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πάφου