ΑΓΙΟΙ ΚΥΡΟΣ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΗΣ ΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΘΕΟΔΟΤΗ , ΘΕΟΚΤΙΣΤΗ , ΕΥΔΟΞΙΑ

Ἑορτάζουν στὶς 31 Ἰανουαρίου ἑκάστου ἔτους. Ἅγιοι ποὺ ἑορτάζουν:         Αγιος Κυρος ὁ Ἀναργυρος ( 292) Ἁγιος Ἰωαννης ὁ Ἀναργυρος (292) Ἀγια Ἀθανασια ( 292) Ἀγια Θεοδοτη ( 292) Ἀγια Θεοκτιστη ( 292) Ἀγια Εὐδοξια ( 292) Ἱερὰ Λείψανα:  Η Κᾶρα τοῦ Ἁγίου Κύρου βρίσκεται στὴ Μονὴ Τιμίου Προδρόμου Λουτρακίου Κορινθίας. Ἀποτμήματα τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου Κύρου βρίσκονται στὶς Μονὲς Μέγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων καὶ Κύκκου Κύπρου. Ἀποτμήματα τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη βρίσκονται στὶς Μονὲς Μέγ. Λαύρας καὶ Παντοκράτορος Ἁγίου Ὅρους καὶ Μέγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.

  

Βιογραφία

                                        Εἰς τὸν Κῦρον καὶ Ἰωάννην

Κύρῳ συναθλῶν Ἰὦάννης πρὸς ξίφος,

Συνθαυματουργεῖ καὶ μετὰ ξίφος Κύρῳ. 

Εἰς τὴν Ἀθανασίαν, Θεοδότην, Θεοκτίστηω καὶ Εὐδοξίαν

Μήτηρ ἀρίστη, καὶ τρὶὰς θυγατέρων,

Πόθῳ Πὰτρὸς θνῄσκουσι τοῦ πάντων ξίφει. 

Κῦρον Ἰὦάννην τε τάμον πρώτῃ τριακοστῇ.

 

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Κῦρος καὶ Ἰωάννης ἄθλησαν κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ (284 - 305 μ.Χ.). Ὁ Ἅγιος Κῦρος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια, ἐνῷ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἔδεσσα τῆς Μεσοποταμίας.

Ὅταν ξέσπασε ὁ διωγμὸς τοῦ Διοκλητιανοῦ, ὁ Ἅγιος Κῦρος πῆγε σὲ ἕνα παραθαλάσσιο τόπο τῆς Ἀραβίας καί, ἀφοῦ περιεβλήθηκε τὸ μοναχικὸ σχῆμα, κατοίκησε στὸν τόπο αὐτό.

 Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης πῆγε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἐκεῖ ἄκουσε γιὰ τὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελοῦσε ὁ Ἅγιος Κῦρος. Στὴν συνέχεια μετέβη στὴν Ἀλεξάνδρεια. Ἀπὸ ἐκεῖ, ἀφοῦ ἀπὸ διάφορες φῆμες ἔμαθε ποὺ διέμενε ὁ Ἅγιος Κῦρος, πῆγε καὶ τὸν βρῆκε καὶ ἔμεινε μαζί του. Τὰ θαύματα τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων συνέγραψε ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ἱεροσολύμων (τιμᾶται 11 Μαρτίου), διότι οἱ Ἅγιοι θεράπευσαν τὰ μάτια του.

 Κατὰ τὴν περίοδο τοῦ διωγμοῦ συνελήφθη καὶ ἡ Ἁγία Ἀθανασία, ποὺ ἦταν χήρα, καθὼς ἐπίσης καὶ οἱ τρεῖς θυγατέρες της Θεοδότη, Θεοκτίστη καὶ Εὐδοξία. Ἡ εἴδηση τάραξε τὸν Κῦρο καὶ τὸν Ἰωάννη. Ἔτσι οἱ Ἅγιοι, ἐπειδὴ φοβήθηκαν μήπως αὐτὲς δειλιάσουν ἀπὸ τὴν σκληρότητα τῶν βασανιστηρίων, ἐξ αἰτίας τῆς ἀδυναμίας τῆς φύσεως τῆς γυναίκας, ἔσπευσαν κοντά τους καὶ ἔδιναν σὲ αὐτὲς θάρρος, ἐνῷ παράλληλα προετοιμάζονταν καὶ οἱ ἴδιοι γιὰ τὸ μαρτύριο. Καὶ πράγματι, συνελήφθησαν καὶ αὐτοὶ καὶ ὁδηγήθηκαν στὸν ἡγεμόνα. Ἐκεῖ διακήρυξαν μὲ παρρησία καὶ θάρρος τὴν πίστη τους στὸν Θεό. Μάταια ὁ ἡγεμόνας ζητοῦσε νὰ κάμψει τὴν ἀνδρεία τῆς μητέρας, δείχνοντας σὲ αὐτὴ τὶς θυγατέρες της καὶ ἐπιρρίπτοντάς της τὴν ἐνοχή. Ἐκείνη, ἀφοῦ στράφηκε πρὸς τὶς θυγατέρες της, τὶς ἐνίσχυε λέγουσα ὅτι ἡ σωματικὴ ὡραιότητα εἶναι πρόσκαιρη, ἐνῷ στὴν αἰωνιότητα διατηρεῖται ἡ ὀμορφιὰ τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου ἀθάνατη. Αὐτὲς δὲ ἔλεγαν πρὸς τὴν μητέρα τους ὅτι αἰσθάνονταν μεγάλη χαρά, ἐπειδὴ ἔμελλε νὰ φύγουν ἀπὸ τὸν μάταιο αὐτὸ κόσμο μαζί της γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ μὴν χωρισθοῦν ποτὲ ἀπὸ κοντά της. Ὁ ἡγεμόνας ἐξαγριώθηκε καὶ διέταξε νὰ τοὺς ὑποβάλουν σὲ πολλὰ καὶ σκληρὰ βασανιστήρια. Μετὰ ἀπὸ τὰ βασανιστήρια ἀποκεφάλισαν διὰ ξίφους τὸν Ἅγιο Κῦρο καὶ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη, τὸ ἔτος 292 μ.Χ.. Ἔτσι μαρτύρησαν καὶ ἡ Ἁγία Ἀθανασία μὲ τὶς τρεῖς θυγατέρες της. Τὸν βίο καὶ τὸ μαρτύριο αὐτῶν ἔγραψε ὁ Σωφρόνιος ὁ Σοφιστής.

Ἡ Σύναξη αὐτῶν ἐτελεῖτο στὸ Μαρτύριο ποὺ εἶχε ἀνεγερθεῖ πρὸς τιμήν τους καὶ βρίσκεται στὴν περιοχὴ Φωρακίου.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχοςπλ.α’.
Τά θαύματα τῶν Ἁγίων σου Μαρτύρων, τεῖχος ἀκαταμάχητον ἡμῖν δωρησάμενος, Χριστέ ὁ Θεός, ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, βουλάς ἐθνῶν διασκέδασον, τῆς Βασιλείας τά σκῆπτρα κραταίωσον, ὡς μόνος ἀγαθός καί φιλάνθρωπος.

ΈτερονἈπολυτίκιον  

Ἦχοςδ’.ὉὑψωθεὶςἐντῷΣταυρῷ.
Ὡς Ἀθλοφόροι εὐκλεεῖς τοῦ Σωτῆρος, καὶ ἰατῆρες τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων, Ἀνάργυροι ἐκλάμπετε ἐν πάσῃ τὴ γῆ, νόσων μὲν ἰώμενοι, ἀνωδύνως τὰ βάρη, χάριν δὲ πορίζαντες, τοὶς βοώαιν...

 

ΠΗΓΗ: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ