Ὁ Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος διὰ τὸ θαῦμα τοῦ Ἁγίου Φωτός

 

Τοῦ Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Εἶναι λυπηρὸ Κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ θεολόγοι νὰ ἀμφισβητοῦν τὸ Ἅγιον Φῶς καὶ τὸ χεῖρον τούτου νὰ εἰρωνεύονται τὴ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ποὺ πιστεύουν στὸ θαῦμα τοῦτο.

Ἰδοὺ τί γράφει ὁ Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος, ὁ μεγάλος αὐτὸς Γέροντας τῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης καὶ ὁμολογίας, γιὰ τὸ γιὰ τὸ Ἅγιο Φῶς κατὰ τὸ Ἅγιο καὶ Μεγάλο Σάββατο : ‘’Ὁ κλῆρος περιῆλθε λιτανεύων μετὰ ψαλμωδιῶν τρὶς τὸ Ἅγιον Κουβούκλιον· μετὰ δὲ τὴν λιτανείαν ἀπεσφραγίσθη ἡ θύρα τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου, ὁ δὲ Πατριάρχης ἀπεκδυθεὶς τὰ ἀρχιερατικὰ ἄμφια καὶ φέρων μόνον στιχάριον εἰσῆλθεν εἰς τὸν Πανάγιον Τάφον’’*.

Κατόπιν ὅπως σημειώνει ‘’ἠρεύνησαν Αὐτὸν μὴ φέρη μεθ’ ἑαυτοῦ πυρεία. Εἰσελθὼν ἀνέγνωσε γονυπετὴς πρὸ τοῦ Παναγίου Τάφου εὐχὴν δεόμενος, ἵνα τὸ ἔνδοθεν τοῦ Ἁγίου Τάφου διανεμηθησόμενον φῶς εἴη τοῖς μετ’ εὐλαβείας αὐτὸ λαμβάνουσιν χαρίτος περιεκτικόν’’.

Παρεπόμενα τῆς ἀντιεκκλησιαστικῆς εἰρωνίας καὶ πολεμικῆς ὅσων ἀμφισβητοῦν τὸ θαῦμα τοῦ Ἁγίου Φωτὸς εἶναι καὶ ἡ ἄρνησή τους ὅτι, τό ‘’διανεμηθησόμενον φῶς εἴη τοῖς μετ’ εὐλαβείας αὐτὸ λαμβάνουσιν χαρίτος περιεκτικόν’’.

Καὶ συνεχίζει ὁ Γέροντας Φιλόθεος ὡς ἀκολούθως : ‘’Ἤδη βαθεῖα σιγὴ διαδέχεται τοὺς πρὸ μικροῦ τὰς ἀχανεῖς τοῦ Ναοῦ διαστάσεις δονοῦντας ἀλαλαγμοὺς· ἀγωνία ἄρρητος καταλαμβάνει σύμπαντας τοὺς ὄχλους τῶν προσκυνητῶν. Μόλις λεπτὰ τινὰ παρέρχονται, καὶ αἴφνης βοὴ συμμιγής, ἢ ἰαχὴ οὐρανομήκης συνταράσσει τὰ νεῦρα ἀκόμα, σείουσα τοὺς θόλους τοῦ Ναοῦ... Εἶναι ἡ θεσπέσια γλυκύτατη φωνὴ· Τὸ Ἅγιο Φῶς! Καὶ ἰδοὺ ἀληθῶς μεταδίδεται παρὰ τοῦ Πατριάρχου τὸ Ἅγιο Φῶς, ἐν πυρσοῖς ἀργυροῖς ἐξ ἀμφοτέρων τῶν ὀπῶν τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου. Καὶ ἐκ μὲν τῆς δεξιᾶς ὀπῆς παραλαμβάνει αὐτὸ προνομιοῦχος τὶς οἰκογένεια ἐντοπίων Ὀρθοδόξων καὶ τὸ Ἅγιον Βῆμα ἔνθα διανέμεται εἰς τὰ πλήθη ὑπὸ τοῦ Σκευοφύλακος τοῦ Παναγίου Τάφου· ἐκ δὲ τῆς ἀριστερᾶς ὀπῆς παραλαμβάνουν αὐτὸ οἱ Ἀρμένιοι, οἱ Κόπται, οἱ Συριάνοι (Ἰακωβίται) καὶ μετακομίζοντες εἰς τὰ ἐντὸς τοῦ Ναοῦ παρεκκλήσιά των διανέμουσιν εἰς τοὺς λαούς των. Οἱ ἦχοι τῶν κωδώνων, τῶν βαρυγδούπων σημάντρων καὶ τῶν ἀλαλαγμῶν τοῦ ἀπείρου πλήθους χαιρετίζουσι χαρμοσύνως τὸ Ἅγιο Φῶς, ὅπερ ἐκ ἀκαρεὶ διαδίδεται οὕτω εἰς ἅπαντα τοῦ Ναοῦ τὰ μέρη, εἰς τ’ ἄνω, εἰς τὰ κάτω, καὶ εἰς τὰς ἀπωτάτας αὐτοῦ γωνίας. Ὅλαι αἱ κανδῆλαι, ὅλαι αἱ λυχνίαι, ὅλοι οἱ πολυέλεοι, ὅλαι αἱ λαμπάδες τοῦ Ναοῦ εὑρέθησαν ἐν μιᾷ στιγμὴ ἀναμμέναι’’. Τό ‘’εὑρέθησαν ἐν μιᾷ στιγμὴ ἀναμμέναι’’, δὲν εἶναι θαυμαστόν;

Ἐνθυμοῦμαι μιὰ ἁπλὴ γιαγιὰ ἀπὸ τὴν Κύπρο, ποὺ μοῦ περιέγραφε παραστατικὰ τὸ ἄναμμα τῶν κανδήλων ἀπὸ τὸ Ἅγιο Φῶς ἐντὸς τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, σὰν μιὰ πολὺ μεγάλη πλατιὰ κορδέλα. Ἡ εἰλικρίνεια ἁπλῶν ἀνθρώπων, ἁπλῶν γιαγιάδων καὶ παππούδων, ποὺ μὲ ἁπλότητα καὶ αὐθορμητισμὸ περιγράφουν μὲ τὸν τρόπο τους, τὴν ἐμπειρία τους αὐτὴ στὸ Ναὸ τῆς Ἀναστάσεως, φανερώνει ἕνα ἀληθινὸ βίωμα.

‘’Πολλοὶ φέρουσι το φῶς τῶν (33) κηρίων ἐπὶ τοῦ προσώπου, ἑταῖροι εἰς τὰ στήθη καὶ τὰς χεῖρας χωρὶς οὐδεποσὼς πάθωσι βλάβην τινά’’, ἀναφέρει ὁ Γέροντας Φιλόθεος.

Εἶναι ἐπακριβῶς αὐτὸ τὸ ὁποῖο καταγράφεται στὴν ἱστοσελίδα τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, ὅπου παρατίθεται συνοπτικὴ παρουσίαση γιὰ τὸ Ἅγιον Φῶς, ὅπου ἀναφέρονται μεταξὺ ἄλλων τὰ ἑξῆς : ‘’Μετὰ τὸ πέρας τῆς εὐχῆς τοποθετεῖ (ὁ Πατριάρχης) τὸ βαμβάκιον εἰς τὸν Πανάγιον Τάφον καὶ μὲ θαυμαστὸν τρόπον ἀνάβει. Μὲ αὐτὸ ἀνάβει τὰ κεριὰ καὶ ἐξέρχεται ἀπὸ Τὸ Ἱερὸν Κουβούκλιον. Τὸ σπουδαῖον εἶναι ὅτι τὸ Ἅγιον Φῶς δι’ ὀλίγα λεπτὰ δὲν ἔχει πυράδα. Δηλαδὴ ἐὰν εἰς ἀκουμπήση τὸ Ἅγιον Φῶς εἰς τὰ χέρια του δὲν θὰ καῇ. Πραγματικῶς εἶναι ἕνα ἐκ τῶν μεγαλυτέρων Θαυμάτων τῆς Χριστιανοσύνης, τὸ ὁποῖον ἐπαναλαμβάνεται κάθε χρόνο τὸ Μέγα Σάββατον’’.

Ὅσοι Κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ θεολόγοι διαλαλοῦν τὴ δυσπιστία τους γιὰ τὸ θαῦμα τοῦ Ἁγίου Φωτός, ἀδίκως θεωροῦν ὅτι ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν την ἐνστερνίζεται. Δὲν ἀκολουθεῖ τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τὴ δυσπιστία τοὺς αὐτή, οὔτε καὶ καμιὰ ἀπὸ τὶς κατὰ Τόπους Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες συμφωνεῖ μὲ αὐτούς. Ἡ δυσπιστία τοὺς αὐτή, γιὰ τὸ θαυμαστὸ τρόπο ποὺ λαμβάνει ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων τὸ Ἅγιον Φῶς στὸν Πανάγιο Τάφο τοῦ Χριστοῦ κάθε χρόνο τὸ Μέγαλο Σάββατο, τοὺς μόνους πού ‘’ἀγγίζει’’ καὶ ἐπιχαίρουν γιὰ τοῦτο, εἶναι οἱ δεδηλωμένοι ἄθεοι, καὶ τοῦτο μαρτυρεῖται ἀπὸ τὸ διαδικτυακό ‘’πανηγύρι’’ των, κάθε φορὰ ποὺ ἐκλαμβάνουν τὴ δυσπιστία τούτη, ὡς συνηγοροῦσα στὴν ἀντίθεη στάση τους.

*‘’Μέγα καὶ θαυμαστὸν προσκύνημα εἰς Παλαιστίνην καὶ Σινᾶ’’ ὑπὸ τοῦ Ἡγουμένου τῆς ἐν Πάρῳ Ἱερᾶς Μονῆς Λογγοβάρδας Φιλοθέου, Ἐκδοτικὸς οἶκος «Ἀστὴρ» Ἀλ. & Ε. Παπαδημητρίου Ἀθῆναι 1974.