ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-17]

Ὁ ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΤΗΣ Ναϊν

«Ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν»[Λουκ.7,11]

 

Πρόσεχε ὅμως πῶς σέ παράδοξα συνάπτει παράδοξα. Καί στήν περίπτωση ὅμως τῆς θεραπείας τοῦ ἄρρωστου δούλου τοῦ ἐκατόνταρχου στήν ὁποία ἀναφέρθηκε ἀμέσως προηγουμένως βέβαια ἀφοῦ Τόν κάλεσαν νά βοηθήσει ἀπάντησε, ἐδῶ ὅμως, στήν πόλη Ναΐν, ἄν καί δέν καλεῖται γιά βοήθεια, πηγαίνει· γιατί κανένας δέν Τόν καλοῦσε σέ ἀνάσταση νεκροῦ, ἀλλά πηγαίνει σέ αὐτήν ἀπό μόνος Του. Καί νομίζω μέ πάρα πολλή σοφία, γιά νά συνδυάσει μέ τό προηγούμενο θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ ἀσθενοῦς δούλου τοῦ πιστοῦ ἐκατόνταρχου καί αὐτό· δέν ἦταν βέβαια καθόλου παράδοξο νά φανταστεῖ κανείς, ὅτι κάποιος θά μποροῦσε νά ἀντιδράσει πολεμῶντας τή δόξα τοῦ Σωτῆρα καί λέγοντας: «Τί τό ἀξιοθαύμαστο ἔγινε στό δοῦλο του ἐκατόνταρχου; Ἄρρωστος ἦταν, δέν ἐπρόκειτο ὁπωσδήποτε νά πεθάνει». Καί αὐτό τό ἔχει γράψει ὁ εὐαγγελιστής, διηγούμενος αὐτά πού ἦταν γιά χαρά μᾶλλον, παρά τά ἀληθινά· γιά νά φράξει λοιπόν τήν ἀκόλαστη γλῶσσα τέτοιων ἀνθρώπων, λέγει ὅτι ὁ Χριστός συνάντησε ἤδη πεθαμένο τόν νεανίσκο, τόν μονογενῆ υἱό τῆς χήρας αὐτῆς γυναίκας. Τό πάθος ἦταν ἀξιολύπητο καί μποροῦσε νά προκαλέσει θρῆνο καί ἀφορμές γιά δάκρυα. Καί ἀκολουθοῦσε τό πάθος μεθυσμένη καί παραλυμένη πιά ἀπό τόν ἀνείπωτο πόνο ἡ γυναῖκα καί μαζί μέ αὐτήν πολλοί ἄλλοι.

«Καὶ προσελθὼν ἥψατο τῆς σοροῦ(:Και ἀφοῦ πλησίασε, ἄγγιξε τό φέρετρο)»[Λουκ.7,14]

Γιατί ὅμως δέν ἔκανε τό θαῦμα μόνο μέ τόν λόγο, ἀλλά ἄγγιξε καί τή σορό; Γιά νά μάθεις ὅτι τό ἅγιο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἐνεργό γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Γιατί εἶναι σῶμα ζωῆς, καί σάρκα τοῦ Λόγου πού μπορεῖ νά κάνει τά πάντα καί πού φόρεσε τή δύναμή Του. Ὅπως δηλαδή τό σίδερο ὅταν ἔρθει σέ ἐπαφή μέ τή φωτιά κάνει αὐτά πού κάνει καί ἡ φωτιά, καί ἐκπληρώνει τή δική του ἀνάγκη, ἔτσι, ἐπειδή ἡ σάρκα ἔγινε σάρκα Ἐκείνου πού ζωογονεῖ τά πάντα, γι' αὐτό ἔγινε καί ζωοποιός, ἀποκτῶντας τή δύναμη νά καταργεῖ τόν θάνατο καί τή φθορά· γιατί πιστεύουμε ὅτι τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ζωοποιό, ἐπειδή εἶναι καί ναός καί κατοικία τοῦ ζωντανοῦ Λόγου, ἔχοντας ὅλες τίς ἐνέργειές του. Δέν ἀρκέστηκε λοιπόν μόνο στό νά προστάξει, ἄν καί ἦταν συνηθισμένος νά κάνει ὅλα ὅσα θέλει, ἀλλά ἔθεσε στή σορό καί τά χέρια Του, δείχνοντας ὅτι καί τό σῶμα Του ἔχει τή ζωοποιό ἐνέργεια.

«Ἒλαβε δὲ φόβος πάντας καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν λέγοντες ὅτι προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θέὸς τὸν λάὸν αὐτοῦ (:Καί κατέλαβε φόβος ὅλους καί δόξαζαν τόν Θεό, λέγοντας ὅτι "προφήτης μέγας παρουσιάστηκε μεταξύ μας καί ὅτι ὁ πανάγαθος Θεός ἐπισκέφτηκε τόν λαό Του")»[Λουκ.7,16]

Ἦταν μεγάλο καί αὐτό σέ ἕναν ἀναίσθητο καί ἀχάριστο λαό, γιατί ὕστερα ἀπό λίγο οὔτε προφήτη Τόν θεωροῦν, οὔτε ὅτι φανερώθηκε γιά τό καλό τοῦ λαοῦ, ἀλλά Αὐτόν πού κατάργησε τόν θάνατο, Τόν παρέδωσαν σέ θάνατο, μή γνωρίζοντας ὅτι τότε, ναί τότε ἀκριβῶς καταργοῦσε τόν θάνατο, ὅταν ἔκανε τήν ἀνάσταση τοῦ ἑαυτοῦ Του.

 

ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ,

 

ἐπιμέλεια κειμένου: Ἑλένη Λιναρδάκη, φιλόλογος

ΠΗΓΕΣ:

Ἁγίου Κυρίλλου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας, Ἐξήγησις ὑπομνηματική εἰς τό κατά Λουκᾶν ἔύαγγέλιον, Πανεπιστήμιο Αἰγαίου, ἐρευνητικό ἔργο «Οἱ δρόμοι τῆς πίστης: Ψηφιακή Πατρολογία» (https://greekdownloads3.files.wordpress.com/2014/09/commentarii-in-lucam .pdf)

Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας Ἅπαντα τά ἔργα, πατερικές ἐκδόσεις «Γρηγόριος Παλαμᾶς», ἐκδ. οἶκος «Τό Βυζάντιον», Θεσσαλονίκη 2005, «Ὑπόμνημα εἰς τό κατά Λουκᾶν Α΄», σελ. 344-347.

Παν. Τρεμπέλα, Ἡ Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας, ἐκδ. Ὁ Σωτήρ, Ἀθήνα 1997

http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient greek/tools/liddell-scott/index.html

http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh Diathikh/Biblia/Kainh Diathikh.htm