ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΠΙΚΟΥ ΑΛΑΘΗΤΟΥ

 

Τὸ παπικὸ δόγμα τοῦ «ἀλάθητου» ἀποτελεῖ μία αὐθαίρετη θεολογικὴ πλάνη τῶν Παπικῶν. Τὸ περὶ Παπικοῦ ἀλάθητου δόγμα, καταρρίπτεται ἀπὸ τὴ στάση κάποιων Παπῶν πρὶν τὸ Σχίσμα τοῦ 1054 μ.Χ.

Ὁ Πάπας Λιβέριος (352-366 μ.Χ), εἶχε καθαιρεθεῖ, ἐπειδὴ ὑπέγραψε τὴν ἀρειανίζουσα ὁμολογία περὶ «ὁμοιουσίου».

 Ὁ Πάπας Ὀνώριος ὁ Α΄ (625-638 μ.Χ.) καταδικάστηκε ἀπὸ τὴν ΣΤ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ἐπειδὴ ἀσπάστηκε τὸν Μονοθελητισμό.

Ὁ Πάπας Σέργιος Δ΄ (1009-1012 μ.Χ.) ἔβαλε τὴν αἱρετικὴ προσθήκη τοῦ «filioque», ἐνῷ προηγουμένως ὁ Πάπας Λέων Γ΄ (796-816 μ.Χ.) δὲν δέχθηκε τὴν αἱρετικὴ αὐτὴ προσθήκη.

Τί θὰ γινόταν, ἂν ἡ Ἐκκλησία δεχόταν τὸ ἀλάθητο γιά τόν  Πάπα Λιβέριο ή γιά τόν Πάπα Ὀνώριο  τόν Α΄ ή γιά τόν Πάπα Σέργιο τόν  Δ΄;

 

  Σέ ἀπάντηση γιά τό Παπικό ἀλάθητο παραθέτομε τὰ λόγια τοῦ Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς:

«Τὸ ἀλάθητον εἶναι φυσικὸν θεανθρώπινον ἰδίωμα καὶ φυσικὴ θεανθρώπινη λειτουργία τῆς Ἐκκλησίας ὡς Θεανθρωπίνου Σώματος τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ὁποίου αἰωνία Κεφαλὴ εἶναι ἡ Ἀλήθεια, ἡ Παναλήθεια, ἡ Δευτέρα Ὑπόστασις τῆς Ὑπεραγίας Τριάδος, ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός.

Διὰ τοῦ δόγματος περὶ τοῦ ἀλαθήτου τοῦ πάπα εἰς τὴν πραγματικότητα ὁ πάπας ἀνεκηρύχθη εἰς Ἐκκλησίαν καὶ ὁ πάπας-ἄνθρωπος, κατέλαβε τὴ θέση τοῦ Θεανθρώπου.

Αὐτὸς εἶναι ὁ τελικὸς θρίαμβος τοῦ οὑμανισμοῦ, ἀλλὰ συγχρόνως καὶ “ὁ δεύτερος θάνατος” (Ἀποκ. 20,14. 21,8) τοῦ παπισμοῦ, μέσῳ δὲ αὐτοῦ καὶ τοῦ κάθε οὑμανισμοῦ. Ὅμως κατὰ τὴν Ἀληθινὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἀπὸ τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ ὑπάρχει εἰς τὸν ἐπίγειον κόσμον ὡς θεανθρώπινον σῶμα, τὸ δόγμα περὶ τοῦ ἀλαθήτου τοῦ πάπα εἶναι ὄχι μόνο αἵρεσις, ἀλλὰ παναίρεσις. Διότι καμμία αἵρεσις δὲν ἐξηγέρθη τόσον ριζοσπαστικῶς καὶ τόσον ὁλοκληρωτικῶς κατὰ τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του, ὡς ἔπραξε τοῦτο ὁ παπισμὸς διὰ τοῦ δόγματος περὶ τοῦ ἀλαθήτου τοῦ πάπα – ἀνθρώπου. Δὲν ὑπάρχει ἀμφιβολία· τὸ δόγμα αὐτὸ εἶναι ἡ αἵρεσις τῶν αἱρέσεων, μία ἄνευ προηγουμένου ἀνταρσία κατὰ τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ. Τὸ δόγμα αὐτὸ εἶναι φεῦ! Ἡ πλέον φρικτὴ ἐξορία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὴν γῆν»*.

 

* (Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς – Ἄνθρωπος καὶ Θεάνθρωπος).